श्रीललिताहृदयस्तोत्रम् २
॥ पूर्व-पीठिका ॥
अगस्त्य उवाच -
हयग्रीव ! दया-सिन्धो ! ललितायाः शुभं मम ।
हृदयं च महोत्कृष्टं कथयस्व महा-मुने ॥ १॥
हयग्रीव उवाच-
शृणु त्वं शिष्य ! वाक्यं मे हृदयं कथयामि ते ।
महा-देव्यास्तथा शक्तेः प्रीति-सम्पाद-कारकम् ॥ २॥
बीजात्मकं महा-मन्त्र-रूपकं परमं निजम् ।
कामेश्वर्याः स्वाङ्ग-भूतं डामर्यादिभिरावृतम् ॥ ३॥
कामाकर्ष्यादि-संयुक्तं पञ्च-काम-दुघान्वितम् ॥
नव-वल्लि-समायुक्तं कादि-हादि-मतान्वितम् ॥ ४॥
त्रिकूट-दर्शितं गुप्तं हृदयोत्तममेव च ।
मूल-प्रकृति-व्यक्तादि-कला-शोधन-कारकम् ॥ ५॥
विमर्श-रूपकं चैव विद्या-शक्ति-षडङ्गकम् ।
षडध्व-मार्ग-पीठस्थं सौर-शाक्तादि-संज्ञकम् ॥ ६॥
अभेद-भेद-नाशं च सर्व-वाग्-वृत्ति-दायकम् ।
तत्त्व-चक्र-मयं तत्त्व-बिन्दु-नाद-कलान्वितम् ॥ ७॥
प्रभा-यन्त्र-समायुक्तं मूल-चक्र-मयान्वितम् ।
कण्ठ-शक्ति-मयोपेतं भ्रामरी-शक्ति-रूपकम् ॥ ८॥
विनियोगः -
ॐ अस्य श्रीललिता-हृदय-स्तोत्र-माला-मन्त्रस्य श्रीआनन्द-भैरव
ऋषिः । अमृत-विराट् छन्दः । श्रीललिता-वाग्देवता-प्रसाद-सिद्धये
जपे विनियोगाय नमः ॥
ऋष्यादि-न्यासं कृत्वा कर-सम्पुटे कूट-त्रयं द्विरावृत्य षडङ्ग-द्वयं कुर्यात् ॥
ध्यानम् -
द्रां द्रीं क्लीं बीज-रूपे, हसित-कह-कहे, ब्रह्म-देहान्तरङ्गे !
ब्लूं सः क्रों वर्ण-माले, सुर-गण-नमिते, तत्त्व-रूपे ! हसखफ्रेम् ।
ह्सां ह्सीं ह्सौं बीज-रूपे, परम-सुख-करे, वीर-मातः ! स्वयम्भूः ।
ऐं सहखफ्रें बीज-तत्त्वे, कलित-कुल-कले ! ते नमः शुद्ध-वीरे ॥ १॥
इति ध्यात्वा, मनसा पञ्चधोपचर्य, नव-मुद्राः प्रदर्य,
मूलं त्रि-वारं जप्त्वा, योनिमुद्रया प्रणमेत् ॥
अथ हृदय-स्तोत्रम् ।
हृदयाम्बुज-मध्यस्था ब्रह्मात्मैक्य-प्रदायिनी ।
त्रिपुराम्बा त्रिकोणस्था पातु मे हृदयं सदा ॥ १॥
अवर्ण-मालिका शक्तिर्वर्णमाला-स्वरूपिणी ।
नित्याऽनित्या तत्त्वगा सा निराकार-मयान्विता ॥ २॥
शब्द-ब्रह्म-मयी शब्द-बोधाकार-स्वरूपिणी ।
सांविदी वादि-संसेव्या सर्व-श्रुतिभिरीडिता ॥ ३॥
महा-वाक्योपदेशानी स्वर-नाडी-गुणान्विता ।
ह्रीङ्कार-चक्र-मध्यस्था ह्रीमुद्यान-विहारिणी ॥ ४॥
ह्रीं मोक्ष-कारिणी ह्रीं ह्रीं, महा-ह्रीङ्कार-धारिणी ।
काल-कण्ठी महा-देवी कुरु-कुल्ला कुलेश्वरी ॥ ५॥
ऐं ऐं प्रकाश-रूपेण, ऐं बीजान्तर-वासिनी ।
ईशस्था ईदृशी चेशी ईं ईं वीज-करी तथा ॥ ६॥
लक्ष्मी-नारायणान्तःस्था लक्ष्यालक्ष्य-करी तथा ।
शिवस्था हेति-वर्णस्था स-शक्तेर्वर्ण-रूपिणी ॥ ७॥
कमलस्था कला-माला ह्रां ह्रीं ह्रीं ह्रीं मुखी तथा ।
लावण्य-सुन्दरी पातु लक्ष्य-कोणाग्रमन्विता ॥ ८॥
लां लां लीं लीं सुरैः स्तुत्या सां सीं सूं सैं सुरार्चिता ।
कां कीं कूं काकिनी सेव्या लां लीं लूं काकिनी-स्तुता ॥ ६॥
बिन्दु-चक्रेश्वरी पातु द्वितीया-वर्ण-देवता ।
वसु-कोणेश्वरी देवी द्वि-दशारेश्वरी च माम् ॥ १०॥
मन्वस्त्र-चक्र-मध्यस्था नाग-पत्रेश्वरी सदा ।
षोडशारेश्वरी नित्या मण्डल-त्रय-देवता ॥ ११॥
भूपुर-त्रय-मध्यस्था द्वादश-ग्रन्थि-भेदिनी ।
हंसी हसी सु-बीजस्था हरिद्रादिभिरर्चिता ॥ १२॥
अनन्त-कोटि-जन्मस्था जन्माजन्मत्व-वर्जिता ।
अमृताम्भोधि-मध्यस्था अमृतेशादि-सेविता ॥ १३॥
मृतामृत-करी मूल-विराट्-शक्तिः परात्मिका ।
आत्मनं पातु मे नित्यं तथा सर्वाङ्गमेव च ॥ १४॥
अष्ट-दिक्षु कराली सा ऊर्ध्वाधः-प्रान्तके तथा ।
गुरु-शक्ति-महा-विद्या गुरु-मण्डल-गामिनी ॥ १५॥
सर्व-चक्रेश्वरी सर्व-ब्रह्मादिभिः सु-वन्दिता ।
सत्त्व-शक्तिः रजः-शक्तिस्तमः-शक्तिः परात्मिका ॥ १६॥
प्रपञ्चेशी सु-कालस्था महा-वेदान्त-गर्भिता ।
कूटस्था कूट-मध्यस्था कूटाकूट-विवर्जिता ॥ १७॥
योगाङ्गी योग-मध्यस्था अष्ट-योग-प्रदायिनी ।
नव-शक्तिः कृती माता अष्ट-सिद्धि-स्वरूपिणी ॥ १८॥
नव-वीरावली रम्या मुक्ति-कन्या मुकुन्दगा ।
उपदेश-करी विद्या महा-मुख्य-विराजिता ॥ १६॥
मुख्याऽमुख्या महा-मुख्या मूल-बीज-प्रवर्तिका ।
दिक्-पालकाः सदा पान्तु श्रीचक्राधि-देवताः ॥ २०॥
दिग्-योगिन्यष्टकं पातु तथा भैरव चाष्टकम् ।
षडङ्ग-देवताः पान्तु नित्या-षोडशिकास्तथा ॥ २१॥
नाथ-शक्तिः सदा पातु त्रिकोणान्तर-दीपिका ।
त्रि-सारा त्रय-कर्माणि नाशिनी त्रयं दर्शति ॥ २२॥
त्रि-काला शोषणी शोष-कारिणी शोषणेश्वरी ।
भुक्ति-मुक्ति-प्रदा बाला भुवनाम्बा बगलेश्वरी ॥ २३॥ var बुधेश्वरी
अतृप्तिस्तृप्ति-सन्तुष्टा तृप्ता तृप्त-करी सदा ।
आम्नाय-शक्तयः पान्तु आदि-शेष-सु-तल्पिनी ॥ २४॥
राज्यत्वं देहि मे नित्यं आदि-शम्भु-स्वरूपिणी ।
सर्व-रोग-हरा सर्व-कैवल्य-पद-दायिनी ॥ २५॥
फल-श्रुतिः -
इदं तु हृदयं दिव्यं ललिता-प्रीति-दायकम् ।
अनेन च समं नास्ति स्तोत्रं प्रख्यात-वैभवम् ॥ २६॥
शक्ति-रूपं शक्ति-गुप्तं प्रकटाङ्गे प्रभुं शुभम् ।
मूल-विद्यात्मकं मूल-ब्रह्म-सम्भव-कारणम् ॥ २७॥
नादादि-शक्ति-संयुक्तमभूतमद्भुतं महत् ।
रोगहं पापहं विघ्न-नाशनं विघ्न-हारिणम् ॥ २८॥
चिरायुष्य-प्रदं सर्व-मृत्यु-दारिद्र्य-नाशनम् ।
क्रोधहं मुक्तिदं मुक्ति-दायकं परं मे सुखम् ॥ २६॥
रुद्रदं मृडपं विष्णुं दण्डकं ब्रह्म-रूपकम् ।
विचित्रं च सुचित्रं च सुन्दरं च सु-गोचरम् ॥ ३०॥
नाभक्ताय न दुष्टाय नाविश्वस्ताय देशिकः ।
न दापयेत् परं विद्या-हृदयं मन्त्र-गर्भितम् ॥ ३१॥
स्तोत्राणामुत्तमं स्तोत्रं मन्त्राणामुत्तमं मनुम् ।
बीजानामुत्तमं बीजं शाक्तानामुत्तमं शिवम् ॥ ३२॥
पठेद् भक्त्या त्रि-कालेषु अर्ध-रात्रे तथैव च ।
वाक्-सिद्धि-दायकं नित्यं पर-विद्या-विमोहकम् ॥ ३३॥
स्व-विद्या-स्थापकं चान्यद् यन्त्र-तन्त्रादि-भेदनम् ।
कृत्तिका-नक्षत्र-कूर्माख्ये चक्रे स्थित्वा जपेन्मनुम् ॥ ३४॥
इति श्रीमहत्तर-योनि-विद्याया महा-तन्त्रे श्रीललिता-हृदयं सम्पूर्णम् ॥
Encoded and proofread by RamaPrakasha ramaprakashak at gmail.com