ऋषिकश्यपप्रोक्तं शिवप्रसादपात्रतालक्षणम्
(शिवरहस्यान्तर्गते भीमाख्ये)
काश्यप उवाच ।
शिवप्रसाद योग्यं हि पात्रं श्रीशाम्भः स्वयम् ।
(शिवप्रसादजं पात्रं श्रीशाम्भवः केवलं भवे ।)
शाम्भवा शम्भुभक्ता ये भस्मरुद्राक्षधारिणः ॥ १४.१॥
शिवलिङ्गार्चकाः शैवाः शिवैकपरदेवताः ।
शिवलिङ्गैकशरणा मरणेऽपि प्रतिक्षणम् ॥ १४.२॥
नान्ये सुरार्चनरताः शाम्भवा एव केवलम् ।
शिवैकशरणा एव मनोवाक्कायकर्मभिः ॥ १४.३॥
शाम्भवा न विधातारं न विष्णुं नामरान्परान् ।
मनसापि न मन्यन्ते मन्यन्ते तृणतुल्यताम् ॥ १४.४॥
शिवभक्तिसमापन्नाः सम्पन्ना एव ते सदा ।
दुर्लभा शाम्भवी भक्तिः प्रसादादेव सा भवेत् ॥ १४.५॥
प्रसादः शाङ्करः श्रेष्ठो भविष्यति शिवाज्ञया ।
भावानां भावनां दृष्ट्वा भवः प्रीतो भविष्यति ॥ १४.६॥
नो भावो विद्यते तस्य सदा संसारवर्तिनाम् ।
संसारोत्तारका एव शाम्भवाः शङ्कराज्ञया ॥ १४.७॥
विष्णुब्रह्मादयो देवा मुनयो मनवस्तथा ।
असुराः किन्नरा वापि सुधाकरधरार्चकाः ॥ १४.८॥
ते सर्वे शाम्भवा एव भस्मरुद्राक्षधारिणः ।
शिवैकपरदेवास्ते ते सर्वे शिवचेतसः ॥ १४.९॥
शिवप्रणामपरमा भक्ता मुक्तिपथे स्थिताः ।
पञ्चाक्षरपरा एव श्रीरुद्राध्यायजापकाः ॥ १४.१०॥
शिवलिङ्गार्चकाः शैवाः सततं भवपूजकाः ।
भावेन भगवत्प्रीता भवोद्भवपदार्चकाः ॥ १४.११॥
भगवान्भव एवेति ये विज्ञायार्चयन्ति ते ।
त्रिपुण्ड्रभस्मनिटिलाः सदाबिल्वादिपल्लवैः ॥ १४.१२॥
अभिषिच्य सदा नीरैः सायं प्रातर्विशेषतः ।
प्रदोषे सोमवारे च चतुर्दश्यष्टमीषु च ॥ १४.१३॥
नक्तं नैवेद्यभोक्तारो नियमाच्छङ्करार्चकाः ।
नित्यं प्रदोषनियता मिताहाराः शिवार्चकाः ॥ १४.१४॥
भक्ताः शैवा द्विजा एवमन्ये वर्णा अपि क्रमात् ।
स्त्रियो वा सङ्करा वापि पूज्य लिङ्गं पिनाकिनः ॥ १४.१५॥
शाङ्करा एव ते सर्वे शिवलिङ्गार्चनोद्यताः ।
पञ्चास्यलिङ्गं पञ्चास्य ध्यानपूर्वं यजन्ति ते ॥ १४.१६॥
बिल्वाम्बुजैः समभ्यर्च्य प्रातः सायं विशेषतः ।
हारा दारितपापौघा अमोघाः शङ्करार्चकाः ॥ १४.१७॥
पञ्चाक्षरेण यो लिङ्गं बिल्वैरभ्यर्च्य शूलिनः ।
पञ्चेन्द्रियकृतैः पापैः पञ्चपापैश्च मुच्यते ॥ १४.१८॥
शम्भवा एव सम्पूज्याः शिवार्चन परायणाः ।
अनभ्यर्च्य महादेवं मरणेऽपि प्रतिक्षणम् ॥ १४.१९॥
नान्यत्फलं च गृह्णन्ति नियमामितभाषिणः ।
त एव साङ्गा विज्ञेयाः शिवलिङ्गैकपूजकाः ॥ १४.२०॥
तदङ्गसङ्गतः सद्यः पापभङ्गः प्रजायते ।
मातङ्गकृत्तिवसन पादपूजाप्रभावतः ॥ १४.२१॥
तेषु दत्तं तथा शम्भुः स्वयं गृह्णाति शङ्करः ।
शिवक्षेत्रै भोजनीयाः पूज्याश्च शिवयोगिनः ॥ १४.२२॥
अन्यवर्णेष्वपि तथा भस्मरुद्राक्षधारिणः ।
शिवलिङ्गासक्तकण्ठा नीलकण्ठपदार्चकाः ॥ १४.२३॥
अविमुक्ते च केदारे रुद्रकोटौ मरेश्वरे ।
भृगुतुन्दे नर्मदायां ओङ्कारे च प्रभासके ॥ १४.२४॥
पुष्करे नैमिशारण्ये महाकाले त्रियम्बके ।
गोकर्णे च कुरुक्षेत्रे श्रीशैले पुण्डरीकके ॥ १४.२५॥
दक्षिणे तत्र कैलासे वृद्धाद्रावरुणाचले ।
गोपर्वते सह्यमूले श्रीकण्ठे रत्नपर्वते ॥ १४.२६॥
श्रीमातृशिखरे चैव गजारण्येऽथ जाप्यके ।
कुम्भघोणेऽर्जुने चैव मायूरे श्वेतकानने ॥ १४.२७॥
कमलालयसंज्ञे च वेदारण्योरुसेतुके ।
हालास्य वेणुविपिने ताम्रपर्ण्यास्तटद्वये ॥ १४.२८॥
सह्यापगारोधसी च क्षेत्रनिष्ठाश्च शाम्भवाः ।
पूजनीयाः प्रयत्नेन शिवप्रीत्यर्थमेव हि ॥ १४.२९॥
यत्र भुङ्क्ते शाम्भवस्तु शिवो भुङ्क्ते च तत्र हि ।
पूज्याः सदा दानमानैस्तेन प्रीतो भवेच्छिवः ॥ १४.३०॥
शिवभक्ता महोत्साहाः शिवार्चनपरायणाः ।
शान्ता दान्ता जितक्रोधाः शिवनामजपादराः ॥ १४.३१॥
भस्मरुद्राक्षसम्पन्नाः शिवोत्कर्षैकवादिनः ।
वेदिनो हरतत्वस्य शिवक्षेत्रनिवासिनः ॥ १४.३२॥
अन्यक्षेत्रप्रत्यभिज्ञारहिता भूतिभाविनः ।
शिवमेव यजन्त्येव सर्वकार्येषु सादरम् ॥ १४.३३॥
त एव वैदिका ज्ञेयाः श्रौतपुण्ड्रादिधारिणः ।
श्रौतलिङ्गमिदं प्रोक्तं भस्मरुद्राक्षधारणम् ॥ १४.३४॥
रुद्राध्यायजपः श्रौतः श्रौतः पञ्चाक्षरीजपः ।
रुद्रालिङ्गार्चनं श्रौतं श्रौती शिजपस्मृतिः ॥ १४.३५॥
श्रौतधर्मार्थनिरताः शाम्भवा एव केवलम् ।
अश्रौतमूर्ध्वपुण्ड्रं तु नैव धार्यं शिवार्चकैः ॥ १४.३६॥
नान्यक्षेत्रे वसेन्नित्यं शाम्भवः शम्भुतत्परः ।
नान्यं सुरं वापि नरं किन्नरं वा भजेत्स हि ॥ १४.३७॥
एवं ये शिवभक्तिभावनिरतास्ते शाम्भवाः केवलं
दारोदारकुमारवृन्दसहिताः श्रीशङ्करार्चारताः ।
मारापारशराभिघातरहिता वेदान्तसारादरा
मोहापारमहाघसंसृतिभरं हारास्त्यजन्त्येव ते ॥ १४.३८॥
शाङ्करा एव देवेशं स्तुवन्ति भवभाविताः ।
भावनामात्रसुलभो दुर्लभो ह्यकृतात्मनाम् ॥ १५.१॥
शिव एव हि सर्वेषां शासकस्तारकः सताम् ।
स एव भक्तिभावेन पूजितो भुक्तिमुक्तिदः ॥ १५.२॥
शिवनैवेद्यतुष्टाङ्गाः सन्तुष्टा ज्येष्ठपूजकाः ।
निष्ठावन्तः कृपावन्तः शिपिविष्टपदाश्रयाः ॥ १५.३॥
तुष्टाः पुष्टाः सदा भक्तास्तेजिष्ठाः शिवपूजकाः ।
स्तुवन्ति स्तोत्रवर्येण नृत्यन्त्युग्राग्रतो मुदा ॥ १५.४॥
भस्मरुद्राक्षकवचा जटामकुटभूषणाः ।
रुद्राक्षवरकोटीरा रुद्राक्षाङ्गदकङ्कणाः ॥ १५.५॥
साश्रुनेत्राः स्खलज्जिह्वास्ते नृत्यन्ति शिवाग्रतः ।
सोत्साहकरताळैश्च शाम्भाः लिङ्गप्रपूजकाः ॥ १५.६॥
शिवलिङ्गप्रभासङ्गकृपापाङ्गावलोककाः ।
अनङ्गवरमातङ्गभङ्गसङ्गान्तरङ्गकाः ॥ १५.७॥
॥ इति शिवरहस्यान्तर्गते ऋषिकश्यपप्रोक्तं शिवप्रसादपात्रतालक्षणं सम्पूर्णम् ॥
- ॥ श्रीशिवरहस्यम् । भीमाख्यः अष्टमांशः । अध्यायः १४-१५ । वावृत्तश्लोकाः ॥
- .. shrIshivarahasyam . bhImAkhyaH aShTamAMshaH . adhyAyaH 14-15 . vAvRRittashlokAH ..
Notes:
Ṛṣi Kaśyapa ऋषि कश्यप speaks about indicators and significations of Grace of Śiva शिव.
Proofread by Ruma Dewan