Gargakritam Shri Krishna Stotram

 गर्गकृतं श्रीकृष्णस्तोत्रम् 

गर्ग उवाच ।
हे कृष्ण जगतां नाथ भक्तानां भयभञ्जन ।
प्रसन्नो भव मामीश देहि दास्यं पदाम्बुजे ॥ १९३॥

त्वत्पित्रा मे धनं दत्तं तेन मे किं प्रयोजनम् ।
देहि मे निश्चलां भक्तिं भक्तानामभयप्रद ॥ १९४॥

अणिमादिकसिद्धिषु योगेषु मुक्तिषु प्रभो ।
ज्ञानतत्त्वेऽमरत्वे वा किञ्चिन्नास्ति स्पृहा मम ॥ १९५॥

इन्द्रत्वे वा मनुत्वे वा स्वर्गलोकफले चिरम् ।
नास्ति मे मनसो वाञ्छा त्वत्पादसेवनं विना ॥ १९६॥

सालोक्यं सार्ष्टिसारूप्ये सामीप्यैकत्वमीप्सितम् ।
नाहं गृह्णामि ते ब्रह्मंस्त्वत्पादसेवनं विना ॥ १९७॥

गोलोके वापि पाताले वासे नास्ति मनोरथः ।
किन्तु ते चरणाम्भोजे सन्ततं स्मृतिरस्तु मे ॥ १९८॥

त्वन्मन्त्रं शङ्करात्प्राप्य कतिजन्मफलोदयात् ।
सर्वज्ञोऽहं सर्वदर्शी सर्वत्र गतिरस्तु मे ॥ १९९॥

कृपां कुरु कृपासिन्धो दीनबन्धो पदाम्बुजे ।
रक्ष मामभयं दत्त्वा मृत्युर्मे किं करिष्यति ॥ २००॥

सर्वेषामीश्वरः सर्वस्त्वत्पादाम्भोजसेवया ।
मृत्युञ्जयोऽन्तकालश्च बभूव योगिनां गुरुः ॥ २०१॥

ब्रह्मा विधाता जगतां त्वत्पादाम्भोजसेवया ।
यस्यैकदिवसे ब्रह्मन्पतन्तीन्द्राश्चतुर्दश ॥ २०२॥

त्वत्पादसेवया धर्मः साक्षी च सर्वकर्मणाम् ।
पाता च फलदाता च जित्वा कालं सुदुर्जयम् ॥ २०३॥

सहस्रवदनः शेषो यत्पादाम्बुजसेवया ।
धत्ते सिद्धार्थवद्विश्वं शिवः कण्ठे विषं यथा ॥ २०४॥

सर्वसम्पद्विधात्री या देवीनां च परात्परा ।
करोति सततं लक्ष्मीः केशैस्त्वत्पादमार्जनम् ॥ २०५॥

प्रकृतिर्बीजरूपा सा सर्वेषां शक्तिरूपिणी ।
स्मारंस्मारं त्वत्पदाब्जं बभूव तत्परावरा ॥ २०६॥

पार्वती सर्वरूपा सा सर्वेषां बुद्धिरूपिणी ।
त्वत्पादसेवया कान्तं ललाभ शिवमीश्वरम् ॥ २०७॥

विद्याधिष्ठात्री देवी या ज्ञानमाता सरस्वती ।
पूज्या बभूव सर्वेषां सम्पूज्य त्वत्पदाम्बुजम् ॥ २०८॥

सावित्री वेदजननी पुनाति भुवनत्रयम् ।
ब्रह्मणो ब्राह्मणानां च गतिस्त्वत्पादसेवया ॥ २०९॥

क्षमा जगद्विभर्तुं च रत्नगर्भा वसुन्धरा ।
प्रसूतिः सर्वसस्यानां त्वत्पादपद्मसेवया ॥ २१०॥

राधा ममांशसम्भूता तव तुल्या च तेजसा ।
स्थित्वा वक्षसि ते पादं सेवतेऽन्यस्य का कथा ॥ २११॥

यथा शर्वादयो देवा देव्यः पद्मादयो यथा ।
सनाथं कुरु मामीश ईश्वरस्य समा कृपा ॥ २१२॥

न यास्यामि गृहं नाथ न गृह्णामि धनं तव ।
कृत्वा मां रक्ष पादाब्जसेवायां सेवकं रतम् ॥ २१३॥

इति स्तुत्वा साश्रुनेत्रः पपात चरणे हरेः ।
रुरोद च भृशं भक्त्या पुलकाञ्चितविग्रहः ॥ २१४॥

इति श्रीब्रह्मवैवर्तपुराणे श्रीकृष्णजन्मखण्डे पूर्वे त्रयोदशाध्यायान्तर्गतं
         गर्गकृतं श्रीकृष्णस्तोत्रं समाप्तम् ।

ब्रह्मवैवर्तपुराण । श्रीकृष्णजन्म, पूर्वभाग । अध्याय १३/१९४-२१४॥


brahmavaivartapurANa . shrIkRRiShNajanma, pUrvabhAga . adhyAya 13/194-214..

Proofread by PSA Easwaran