जितं ते स्तोत्रम्
श्रीगणेशाय नमः ।
प्रथमभागः ॥
जितं ते पुखरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्तेऽस्तु हृषीकेश महापुरुष पूर्वज ॥ १॥
देवानां दानवानां च सामान्यमधिदैवतम् ।
सर्वदा चरणद्वन्द्वं व्रजामि शरणं तव ॥ २॥
एकसवमसि लोकस्य स्नष्टा संहारकस्तथा ।
अध्यक्षश्चानुमलता च गुणमायासमावृतः ॥ ३॥
संसारसागरं घोरमनन्तक्लेशभाजनम् ।
त्वामेव शरणं ग्राप्य निस्तरन्ति मनीषिणः ॥ ४॥
न ते रूपं ऋ चाकारो नायुधानि न चास्पदम् ।
तथापि पुरुपाकारो भक्तानां त्वं प्रकाशसे ॥ ५॥
नैव किञ्चित्परोक्षं ते प्रत्यक्षोऽसि न कस्यचित् ।
नैव किञ्चिदसिद्धं ते न च सिद्धोऽसि कस्यचित् ॥ ६॥
कार्याणां कारणं पूर्वं वचसां वाच्यमुत्तमम् ।
योगानां परमां सिद्धिं परम ते पदं विदुः ॥ ७॥
अहं भीतोऽस्मि देवेश संसारेऽस्मिन्भयावहे ।
पाहि मां पुण्डरीकाक्ष न जाने शरणं परम् ॥ ८॥
कालेष्वपि च सर्वेषु दिक्षु सर्वासु चाच्युत ।
शरीरे च गतो चापि वर्तते मे महद्भयम् ॥ ९॥
त्वत्पथकमलादन्यन्न मे जन्मान्तरेष्वपि ।
निमित्तं कुशलस्यास्ति येन गच्छामि सद्गतिम् ॥ १०॥
विज्ञानं यदिदं प्राप्तं यदिदं स्थानमर्जितम् ।
जन्मान्तरेऽपि मे देव मा भूत्तस्य परिक्षयः ॥ ११॥
दुर्गतावपि जातायां त्वद्गतो मे मनोरथः ।
यदि नाशं नु विन्देत तावतास्मि कृती सदा ॥ १२॥
न कामकलुषं चित्तं मम ते पादयोः स्थितम् ।
कामये वैष्णवत्वं तु सर्व जन्मसु केवलम् ॥ १३॥
सर्वेषु देशकालेषु सर्वावस्थासु चाच्युत ।
किङ्करोऽस्मि हृषीकेश भूयो भूयोऽस्मि किङ्करः ॥ १४॥
इत्येवभनया स्तुत्या स्तुत्वा देवं दिने दिने ।
किङ्करोऽस्मीति चात्मानं देवायैवं निवेदयेत् ॥ १५॥
यच्चापराधं कृतवाच्छानात्युरुषोत्तम ।
मद्भक्त इति देवेश तत्सर्वं क्षन्तुमर्हसि ॥ १६॥
अहङ्कारार्थकामेषु प्रीविरद्यैव नश्यतु ।
त्वां प्रपन्नस्य भे दैव वर्धतां श्रीमति त्वयि ॥ १७॥
क्वाहमर्त्यतदुर्बुट्द्विःः क्व ःवात्महितवीक्षणम् ।
यद्धितं मम देवेश तदाज्ञापय माधव ॥ १८॥
सोऽहं ते देवदेवेश नार्चनादौ स्तुतौ न च ।
सात्सर्यवान् कृपामात्रमनोवृत्तिः प्रसीद मे ॥ १९॥
उपचारापदेशेन कृतानहरहर्मया ।
अपचारानिभाव्यावनि क्षमस्व पुरुषोत्तम ॥ २०॥
द्वितीयभागः ।
जित ते पुण्डरीकाक्ष पृर्क्षंऽध्वगहण्यविग्रह ।
परानन्द परं ब्रह्मन्नमस्ते परमात्मने ॥ १॥
नमस्ते पीतवसन नभः कटकधारिणे ।
नमो नीलालकाबद्धवेणोसुदरविग्रह ॥ २॥
स्फुरद्रलयच्छ्रयूरपुरालदभूषणैः ।
शोभनैर्भूषिताकार कल्याणगुणवारिधे ॥ ३॥
करुणापूर्णहृदय शङ्खचक्रगदाधर ।
अमृतानन्दपूर्णाभ्यां लोचनाभ्यां विलोकय ॥ ४॥
कृशं कृतघ्नं दुष्कर्मकारिणं पापभाजनम् ।
अपराधसहस्राणामाकर करुणाकर ॥ ५॥
कृपया मां क्येलया गृहाण मधुराधिप ।
विषयार्णवमग्नं माभुद्धह्यं त्वमिहार्हसि ॥ ६॥
पिता माता सुहृद्वनधुर्भ्राता पुत्रस्त्वमेव हि ।
विद्या धनं च काम्यं अ नान्यत्किञ्चित्त्वया विना ॥ ७॥
यत्र कुत्र कुले वासोद्येषु केषु भवोऽस्तुभे ।
तव दास्यैकभीमे स्यात्सदा सर्वत्र मे रतिः ॥ ८॥
मनसा कर्मणा वाचा शिरसा वा कथञ्चन ।
त्वां विना नान्यभुष्ठिश्य करिष्ये किञ्चिदप्यहम् ॥ ९॥
पाहि पाहि जगन्नाथ कृपया भक्तवत्सल ।
अनाथोऽहमधव्योऽहमकृतार्थः कथञ्चन ॥ १०॥
नृशंसः पापञ्भूरो वञ्चको निष्ठुरः सदा ।
भवाणवनिमग्नं माभनन्य कलोदधे ॥ ११॥
करुणापूर्णदृष्टिभ्यां वमिं मामवलोकय ।
त्वदग्रे पतितं त्यक्तुं तावकं नार्हसि प्रभो ॥ १२॥
मया कृतानि पापानि त्रिविधाह्नि पुनः पुनः ।
त्वत्पादपकजं प्रातुं नान्यत्त्वत्करुणां विना ॥ १३॥
साधनानि प्रसिद्धानि यागादीन्यब्जलोचन ।
त्वदाज्ञया प्रयुक्तानि त्वामुद्दिश्य कृतानि वै ॥ १४॥
भक्त्यैकलभ्यः पुरुषोत्तमोऽसौ जगत्प्रसूतिस्थितिनाशहेतुः ।
अकिचनोऽनन्यगतिः शरण्य गृहाण मां क्लेशिनमस्तुजाक्ष ॥ १५॥
धर्मार्थकाममोक्षेषु नेच्छा मम कदाचन ।
त्वत्पादपङ्कजास्वादजीवितं दीयतां मम ॥ १६॥
कामये तावज्जवेन परिचर्याजुवर्तनम् ।
नित्यकिङ्करभावेन परिगृह्णीष्व भां विभो ॥ १७॥
लोकं वैकुण्ठनामानं दिव्यं धाङ्गुण्यसंयुतम् ।
अवैष्णवानामप्राप्यं गुणन्नयविवर्जितम् ॥ १८॥
नित्यसिद्धेः समाकीर्णं तन्मयैः पाञ्चकालिकैः ।
सभाप्रासादसंयुक्तं वनैश्चोपवनैर्युतम् ॥ १९॥
वापीकृपतटाकैश्च वृक्षखण्डैः सुमण्डितम् ।
अप्राकृतं सुंरेर्वन्द्यमयुतार्कसमप्रभच्ये ॥ २०॥
प्रकृष्टसत्त्वसम्पन्नं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ।
क्रीडत रमया सार्धं लीलाभूमिषु केशवम् ॥ २१॥
मेवश्याम विशालाक्षं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ।
उन्नसं चारुवदद्धनं बिम्बोष्ठे शोभिताननम् ॥ २२॥
विशालवक्षसं श्रीशं कम्बुग्रीवं जगद्गुरुम् ।
आजानुबाहुपरिधमुन्नतास मधुद्विषम् ॥ २३॥
विशालनिम्ननाभिं तमापीनजघनं हरिम् ।
करभोरु श्रियः कान्तं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ॥ २४॥
शङ्खचक्रगदापद्मैरङ्कितं पादपङ्कजम् ।
शरच्चन्द्रशताक्रान्तनखराजिविराजितम् ॥ २५॥
सुरासुरैर्वन्त्यमानमृषिभिर्वीबदत सदा ।
कदा वा देव मूर्धानं मामकं मडीअध्यति ॥ २६॥
कदा गम्भीरया वाचा श्रिया युक्तो जगत्पतिः ।
चामरव्यग्रहस्तं मामेवं कुर्विति वक्ष्यति ॥ २७॥
कदाऽहं राजराजेन गणनाथेन चोदितः ।
चरेयं भगवत्पादपरिचर्यानुवृत्तियु ॥ २८॥
शान्ताय च विशुद्धाय तेजसे परमात्मने ।
नमो भगवते विष्णो वासुदेवामितद्युते ॥ २९॥
नमः सर्वगुणातीत षद्गुणायादिवेधसे ।
सत्यज्ञानाजन्तगुण ब्रह्मणे परमात्मने ॥ ३०॥
चतुःपञ्चनवन्यूहदशद्वादशमूर्तये ।
नमस्ते वासुदेवाय अह्मणे चतुरात्सने ॥ ३१॥
नमोऽनैताय विश्वाय विश्वातीताय चक्रिणे ।
नमस्ते पञ्चकालज्ञ पञ्चकालपरायण ॥ ३२॥
पञ्चकालैकमनरश त्वमेव गतिरव्ययः ।
परे व्योञ्चि स्थितं देवं निरवद्यं निरञ्जनम् ॥ ३३॥
अप्रमेयमजं विप्णुमज्जनाभं सुरेश्वरम् ।
वङ्गातीतं परं शान्तं शरणं त्वां गतोऽस्वयहम् ॥ ३४॥
धुर्यं द्वन्द्वातिरिक्तं त्वां कौस्तुभोद्भासिवक्षसम् ।
विश्व९रूप विशालाक्षं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ॥ ३५॥
मोक्षं सालोक्यसारूत्तय प्रार्थये न कदाचन ।
इच्छाम्यहं महाबाहो सायुज्यं तव सुव्रत ॥ ३६॥
सकलावरणातीत किङ्करोऽस्मि तवानघ ।
पुनः पुनः किङ्करोऽस्मि तवाहं पुरुषोत्तम ॥ ३७॥
आसनाद्यनुयागान्तमर्चनं यन्मया कृतम् ।
भोगहीनं क्रियाहीनं मज्रहनिमभक्तिच्च ॥ ३८॥
तत्सर्वं क्षम्यतां दैव दीनं मामात्मसात्कुरु ।
इति स्तोत्रेण देवेशं स्तुत्वा सधुलिवातिनम् ॥ ३९॥
यागावसानसमजे देवदेवस्य चक्रिणः ।
नित्यकिङ्करभावेध स्वात्मानं विनिवेदयेत् ॥ ४०॥
तृतीयभागः ।
जितं ते पुण्डरीब्जाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्तेऽस्तु हृषीकेश महापुरुष पूर्वज ॥ १॥
विज्ञापनमिदं देव शृणु त्वं पुरुषोत्तम ।
नरनारायणाभ्यां च श्वेतद्वीपनिवत्सिभिः ॥ २॥
नारदाद्यैर्मुनिगणैः सनकाद्यैश्च योगिभिः ।
ब्रह्मेशाद्यैः सुरगणैः पचकालपरायणैः ॥ ३॥
पूज्यसे पुण्डरीकाक्ष किथमद्धैर्महर्षिभिः ।
पाखलधर्मसङ्कीर्णे भगवद्भस्त्विर्जित ॥ ४॥
कलम् ।
जातोऽस्मि देवेश सर्वधर्मबहिच्छते ।
कथं त्वामसमाचारः पापप्रसवभूरहम् ॥ ५॥
अर्चयामि दयासिन्धो पाहि मां शरणागतम् ।
तापत्रयदवाग्नौ मां दह्यमानं सदा विभो ॥ ६॥
त्राहि मां पुण्डरीकाक्ष केवलं कृपया तव ।
जन्ममृत्युजराव्याधिदुःखर्सतप्तदेहिनम् ॥ ७॥
पालयाशु दृशा देव तव कारुण्यगर्भया ।
इन्द्रियाणि मया जेतुमशक्यं पुरुषोत्तम ॥ ८॥
शरीरं मम देवेश व्याधिभिः पति पीडितम् ।
मनो मे पुण्डरीकाक्ष विषयानेव धावति ॥ ९॥
वाणी मम हृऽपीकेश मिथ्यापारुष्यदूषिता ।
एवं साधनहीनोऽहं किं करिष्यामि केशव ॥ १०॥
रक्ष मां कृपया कृष्ण भवाब्धौ पतितं सदा ।
अपराधशतङ्ग्यै सहस्रमयुतं तथा ॥ ११॥
अर्बुदं चाश्चयसङ्ख्येयं कस्याठ्यधे क्षमस्व मे ।
यच्चापराधं कृतवानज्ञानात्पुरुषोत्तम ॥ १२॥
मद्भक्त इति देवेश तत्सर्वं क्षन्तुमर्हसि ।
अज्ञत्वादप्यशक्तत्वादालस्याद्दुष्टभावनात् ॥ १३॥
कृतापराधं कृपणं क्षन्तुमर्हसि मां विभौ ।
अपराधसहस्राणि क्रियन्तेऽहर्निशं मया ॥ १४॥
तानि सर्वाणि मे देव क्षमस्व मधुसूदन ।
यच्छमनः प्रभृति मोहवशं गतेन नानापराधशतमाचरितं मया ते ।
अन्तर्बहिश्च सकलं तव पश्यतो मे क्षन्तुं त्वमर्हसि हरे करुणावशेन ॥ १५॥
कर्मणा मनसा वाचा या चेष्टा मम नित्यशः ।
केशवाराधने सा स्याज्जन्मजन्मह्वतरेष्वपि ॥ १६॥
चतुर्थभागः ।
जितं ते पुण्डरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्ते वासुदेवाय शातानतचिदात्मने ॥ १॥
अध्यक्षाय स्वतन्त्राय निरपेक्षाय शासते ।
अच्युतायाविकाराय तेजसां निधये नमः ॥ २॥
प्रधानपुरुषेशाय नमस्ते पुरुषोत्तम ।
क्लेशकर्माद्यसंस्पृष्टपूर्णषाङ्गुण्यमूर्तये ॥ ३॥
त्रिभिर्ज्ञानबलैश्वर्यवीर्यशक्त्यन्तरात्मने ।
त्रियुगाय नमस्तेऽस्तु नमस्ते चतुरात्मने ॥ ४॥
चतु ।
पञ्चनवज्ञछदशद्वादशमूर्तये ।
अनेकमूर्तये तुभ्यमसूतायैकमूर्तये ॥ ५॥
नारायण नमस्तेऽस्तु पुण्डरीकायतेक्षण ।
सुभ्रूरललाट सुनस सुस्मिताधरपल्लव ॥ ६॥
पीनवृत्तायतभुज श्रीवत्सकृतलक्षण ।
तनुमध्य विशालाक्ष पद्मनाभ नमोऽस्तु ते ॥ ७॥
छिलासविक्रमाक्रान्तत्रैलोक्यचरणास्तुज ।
नमस्ते मीतवसन स्फुरन्धकरकुशद्धल ॥ ८॥
स्फुरन्किरीटकशु हारकौस्स्तुभभृपण ।
पञ्चा युध नमस्तेऽस्तु नमस्ते पाञ्चकालिक ॥ ९ नृ ।
पञ्चकालपरेकान्ति योगक्षेममहाप्रभो ।
नित्यज्ञानबलेश्वर्यभोगोपकरणाच्युत ॥ तव ०॥
नमस्ते ब्रह्मरुद्रादि लोकयात्रापरिच्छद ।
जन्मप्रभृति दासोऽस्मि शिध्योऽस्मि तनयोऽस्मि ते ॥ ११॥
त्वं च स्वामी गुरुश्चात्मा पिता च भम माधव ।
अपि त्वां भगवन् ब्रह्मा शर्वः शक्रो महर्षयः ॥ १२॥
बऽ यष्टुमपि स्तोतुं न हिं स्मर्तुमपीशते ।
तापत्रयमहाग्राहभीधणे भवसागरम् ॥ १३॥
मज्जतां नाथ जौरेषा प्रणतिस्त्वत्पदार्पिता ।
अनाथाय जगन्नाथ शरण्य शरणार्थिने ॥ १४॥
प्रसीद सीदते मह्यं नमस्ते भक्तवत्सल ।
मन्त्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं यदर्चनम् ॥ १५॥
तत्क्षतहय प्रपन्नानामपराधसहो ह्यसि ।
अज्ञानाद्यदि श ज्ञानादशुभं यत्कृतं मया ॥ १६॥
क्षतव्यं तदशेषेण दास्येन च गृहाण माम् ।
सर्वेषु देशकालेषु सर्वावस्थासु चाच्युत ।
किकरोऽस्मि हृपीकश स्थो भूयोऽस्मि किङ्करः ॥ १७॥
पञ्चमभागः । (भार्गवतन्त्रे २६-$)
जितं ते पुण्डरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नमस्तेऽस्तु हृषीकेश महापुरुष पूर्वज ॥ १॥
नमस्ते वासुदेवाय शान्तानन्ताजितात्मने ।
अजिताय नमस्तुभ्यं लदुण्ङलुठ नमः ॥ २॥
महाविभूतिसंस्थाय नमस्ते पुरुषोत्तम ।
सहस्रशिरसे तुभ्यं सहस्रचरणाय ते ॥ ३॥
सहस्रबाहवे तुभ्यं सहस्रनयनाय ते ।
अभृतयि नमस्तुभ्यमेकमूर्ताय ते नमः ॥ ४॥
अनेकमूर्तये तुभ्यमक्षराय च ते नमः ।
व्यापिने वेदवेद्याय नमस्ते परमात्मने ॥ ५॥
चिन्मात्ररूपिणे तुभ्यं नमस्त्रैयन्तमूर्तये ।
अणिष्ठाय स्थविष्ठाय महिष्ठाय च ते नमः ॥ ६॥
नेदिष्ठाय यविष्ठाय सर्वान्तर्यामिनेनमः ।
वर्षिष्ठाय जविष्ठाय कनिष्ठाय च ते नमः ॥ ७॥
पञ्चात्मने नमस्तुभ्यं सर्वान्तर्यामिने नमः ।
कल्पनाक्रोडरूपाय सृष्टिस्थित्यन्तहेतवे ॥ ८॥
नमस्ते गुणरूयाय गुणरूपादिवर्तिने ।
व्यस्ताय च समस्ताय सभस्तङ्गयस्तल्पपेणे ॥ ९॥
आदिमछगन्तशून्याय सत्त्वस्थाय नभो नमः ।
प्रणवप्रतिपाद्याय नमः प्रणवरूपियणे ॥ १०॥
लोकयात्राप्रसिद्ध्यर्थं स्वहुर्ब्रह्मादिरूपिणे ।
नमस्तुभ्यं नृसिंहाद्विमूर्तिभेदाय विष्णवे ॥ ११॥
विपाकैः कर्मभिः क्षोभैरस्पृष्टवपुषे नमः ।
नित्यसाधारणानेकलोकरक्षापरिच्छिदे ॥ १२॥
सच्चिदानन्दरूपाय वरेण्याय नमो नमः ।
यजमानाय यज्ञाय यष्टव्याय नमो नमः ॥ १३॥
इज्याफल नमस्तुभ्यं नम इज्यादिशीलिने ।
नमः परमहंसाय नमः सत्त्वगुणाय च ॥ १४॥
स्थिताय परमव्योञ्चि भूयो भूयो नमो नमः ।
संसारविषयावर्तसङ्कुले च महाभये ॥ १५॥
अपारे दुण्डरेऽगाधे पतितं कर्मभिः स्वकैः ।
अनाथमतिगम्भीरं दयया परया हरे ॥ १६॥
मामुद्धर दयासिन्धो सिन्धोरस्मात्सुदुस्तरात् ।
मन्त्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं यदर्चितम् ॥ १७॥
तत्सर्वं क्षम्यतां देव दनि मामात्मसात्कुक्त ।
नाहं हितं न जानामि त्वां व्रजाम्येव ज्जेलम् ॥ १८॥
बुद्ध्यैव नय गोविन्द भुस्त्रपायेन वर्त्मना ।
त्वमेव वेत्सि श्रेयो मे नेदमेतदितीति च ।
बुद्धियोगं च मे देहि येन त्वामुपयाम्यहम् ॥ १९॥
षष्टभागः ॥
जितं ते पुड्गरीकाक्ष नमस्ते विश्वभावन ।
नभभोऽस्तु हृर्पाकेश महापुरुष पूर्वज ॥ १॥
क्लामद्वारवतीनाथ वर्धतां विजयी भवान् ।
दिव्यं त्वदीयमेश्वर्यं निर्मर्यादविजृम्भितम् ॥ २॥
देवीभूपायुधैर्निर्त्यमुर्मुक्तैमोक्षैकलक्षणैः ।
सत्योत्तरसवदीयेंश्च सङ्गस्थाभिरसस्तव ॥ ३॥
प्राकारगोःपुरवरप्रासादमणिमण्डपाः ।
शालिभुद्गतिलार्दानाशालाशैलकुलोह्नवला ॥ ४॥
रञ्जकाञ्चनकौशेयक्षौमक्रमुकशालिकाः ।
शय्यागृहाणि पर्यङ्कवर्याः स्थूलासनानि च ॥ ५॥
कनत्कनकस्मारपतद्ग्रहकलाचिकाः ।
छत्रःवामरमुग् ।
याश्च सन्तु नित्याः परिच्छदाः ॥ ६॥
अस्तु निस्तुलमव्यग्रं नित्यमभ्यर्चनं तव ।
पक्षे पक्षे विजुनभतां मासि मासि महोत्सवाः ॥ ७॥
मणिकाञ्चनचित्राणि भूषणान्यबराणि च ।
काश्भीरसारकस्त्रिकर्पूराद्यनुलेपनम् ॥ ८॥
कोमलानि च दामानि कौसुमैः सौरभोसुमैः ।
धूपाः कर्पूरदीपाश्च सन्तु नित्याः परिच्छदाः ॥ ९॥
नृत्तगीतयुतं वाद्यं नित्यमत्र विवर्धताम् ।
श्रोत्रेषु नः सुधाधाराः कल्पतां काहलस्वनाः ॥ १०॥
कन्दमूलफलोदर्ग्र काले काले चतुर्विधम् ।
सूपापूपवृतक्षीरशर्करासहितं हविः ॥ ११॥
धनसारशिरोदग्रं क्रमुकाष्टदलान्वितम् ।
विमलप्ति च ताच्छदलानि स्वीकुरु प्रभो ॥ १२॥
प्रीतिभीतिसुतो भूयान्नित्यं प ॥ अजनस्तव ।
भक्तिमन्तो हि भुञ्जन्तु पौरा जानपदैः सह ॥ १३॥
धरणीधनरत्नाद्धि वितरन्तु चिरं तव ।
कैकर्यमस्त्रिलं सर्वे कुर्वन्तु क्षोणिपालकाः ॥ १४॥
प्रेमीढुग्धदृशस्मेरं प्रेक्षमाणास्ल्यदाननम् ।
महान्तः सन्ततं सन्तो मङ्गलानि प्रर्युजताम् ।
साममेवमवन्नित्यं पालयन् कुशलीभवाम् ॥ १५॥
इति पाञ्चरात्रे जितं ते स्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥
Proofread by PSA Easwaran