श्रीकृष्णस्तवनकवचम्
अथैकोनचत्त्वारिंशः पटलः
आनन्दभैरवी उवाच
अथ नाथ प्रवक्ष्येऽहं संसारसाधनोत्तमम् ।
येन साधनमात्रेण योगी भवति तत्क्षणात् ॥ ३९-१॥
अनायासेन सिद्धिः स्याद् यद्यन्मनसि वर्तते ।
त्रैलोक्यं मोहयेत्क्षिप्रं त्रैलोक्यं वशमानयेत् ॥ ३९-२॥
रामेण सहितं नित्यं जगतां साक्षिणं वरम् ।
जामदग्न्यकराम्भोजसेवितं सर्वसेवितम् ॥ ३९-३॥
अनन्तसत्त्वनिलयं वासुकी सङ्गमाकुलम् ।
अष्टहस्ताग्रसुश्रीदं नानालङ्कारशोभितम् ॥ ३९-४॥
स्वाधिष्ठानगतं ध्यात्वा शीतलो जायते वशी ।
तत्स्तोत्रं शृणु मे नाथ यत्पाठात् सिद्धिमाप्नुयात् ॥ ३९-५॥
श्रीकृष्णस्तोत्रं
ब्रह्मादयः सुराधीशा मुनयः क्रतुरक्षकाः ।
एतत् स्तोत्रं पुरा कृत्वा जीवन्मुक्तो महीतले ॥ ३९-६॥
अतः श्रीकालिकानाथ स्तोत्रं शृणु महत्फलम् ॥ ३९-७॥
श्रीविष्णोरद्भुतकर्मणो ब्रह्मर्षिस्त्रिष्टुप्छन्दः
श्रीविष्णुः श्रीकृष्णः श्रीनारायणो देवता
सर्वस्तोत्रसारकवचमन्त्रसिद्ध्यर्थे विनियोगः ॥
श्री कृष्णं जगतामधीशमनघं ध्यानात्सिद्धिप्रदं
गोविन्दं भवसिन्धुपारकरणं सन्तारणं कारणम् ।
श्री विष्णुं वनमालिनं नरहरिं नारायणं गोकुलं
योगेन्द्रं नरनाथमादिपुरुषं वृन्दावने भावयेत् ॥ ३९-८॥
मोक्षश्रीसहितं कृतान्तविकृतं धर्मार्णवं सुन्दरं
श्रीरामं बलरामभावविमलं नित्याकुलं सत्कुलम् ।
श्रीश्यामं कनकादिहारविलसत्लम्बोदरं श्रीधरं
तं वन्दे हरिमीश्वरं गुणवतीमायाश्रयं स्वाश्रयम् ॥ ३९-९॥
वैकुण्ठेशमशेषदोषरहितं सायुज्यमोक्षात्मकं
नानारत्नविनिर्मिता मम पूजा राजेन्द्रचूडामणिम् ।
शोभामण्डलमण्डितं सुरतरुच्छायाकरं योगिनं
विद्यागोपसुतावृतं गुणमयं वाक्सिद्धये भावयेत् ॥ ३९-१०॥
स्वाधिष्ठाननिकेतनं परजनं विद्याधनं मायिनं
श्रीनाथं कुलयोगिनं त्रिभुवनोल्लासैकबीजं प्रभुम् ।
संसारोत्सवभावलाभनिरतं सर्वादिदेशं सुखं
वन्देऽहं वरसर्पशत्रुसफले पृष्ठे स्थिरानन्ददम् ॥ ३९-११॥
भावाष्टं भवभावयोगजडितं जाड्यापहं भास्वरं
नित्यं शुद्धगुणं गभीरधिषणामोदैकहेतुं पतिम् ।
कीर्तिक्षेमकरं महाभयहरं कामाधिदैवं शिवं
तत्तत्षड्दलमध्यगेहरुचिरानन्दैकदेशास्पदम् ॥ ३९-१२॥
वन्दे श्रीपतिमच्युतं नरहरिं दैत्यारिशिक्ष्याकुलं
गन्धर्वप्रभृतेः सुगायनरतं वंशीधरं भावदम् ।
रत्नानामधिपं गतिस्थमचलं गोवर्धनाधारणं
विश्वामित्रतपोधनादि मुनिभिः संसेवितं तैजसम् ॥ ३९-१३॥
वन्दे गोविन्दपादाम्बुजमजमजितं राजितं भक्तिमार्गे
सत्त्वोत्पन्नं प्रभुत्वं परगणनमितं चारुमञ्जीरहारम् ।
हंसाकारं धवलगरुडानन्दपृष्ठे निमग्नं
बन्धूकारक्तसारान्वितचरणतलं सर्वदाशान्तरालम् ॥ ३९-१४॥
राकिण्याः प्रेमसिद्धं नववयसिगतं गीतवाद्यादिरागं
रागोत्पन्नं सुफलगुणदं गोकुलानन्दचन्द्रम् ।
वाणी-लक्ष्मी-प्रियं तं त्रिभुवनसुजनाह्लादकर्तारमाद्यं
वन्दे सिद्धान्तसारं गतिनतिरहितं सारसङ्केतिताप्तम् ॥ ३९-१५॥
कामं कामात्मकं तं विधुगतशिरसं कृष्णसम्बोधनान्तं
बीजं कामं पुनस्तत् पुरुषसुरतरुं भावयित्वा भजेऽहम् ।
श्रीकृष्णं कृष्णकृष्णं निरवधिसुखदं सुप्रकाशं प्रसन्नं
स्वाधिष्ठानाख्यपद्मे मनसि गतो भवे सिद्धिस्थलस्थम् ॥ ३९-१६॥
आकाशे चारुपद्मे रसभयवलगं रक्तवर्णं प्रकाण्डं
आत्मारामं नरेन्द्रं सकलरतिकरं कंसहन्तारमादिम् ।
आद्यन्तस्थानहीनं विधिहरगमनं सेन्द्रनीलामलाभं
भावोत्साहं त्रिसर्गस्थितिपरममरं भावये भावसिद्ध्यै ॥ ३९-१७॥
सर्वेषां ज्ञानदानं रसदलकमले सर्वदा त्वं करोषि
आत्मानन्दं सुधादिप्रियधनगुणिनामेकयोगप्रधानम् ।
मायापूर्णः प्रचयनवरसः प्रीतिदेशः प्रभेकः
श्रीराजाख्यः प्रपूर्णः मयि धनरहिते दृष्टिपातं भवादौ ॥ ३९-१८॥
काली श्रीकुण्डलिन्याः परगृहनिरतं भावकब्रह्मरूपम् ।
मुक्तिच्छत्रं पुरेशं निजधनसुखं भार्यया क्रीडयन्तम् ।
सभाक्षेत्रं नेत्रं नयमानमयमत्पुरसंस्थाभिषेकम् ॥ ३९-१९॥
ध्यात्वाऽहं प्रणमामि सूक्ष्मकमले लोकाधिपं व्याधिपं
वैकुण्ठं कृष्णमीडे कुरुभवविभवक्षेमहन्तारमन्तम् ।
शान्तानां ज्ञानगम्यं स्वनयनकमले पालयन्तं त्रिमार्गं
वज्रारिं पूतनारिं द्वयवकनरकध्वान्तसंहारसूरम् ॥ ३९-२०॥
मान्यं लोकेषु सर्वेष्वतिशयमनसं केवलं निर्मलञ्च
ओङ्कारं कारणाख्यं सुगतिमतिमतां मातृकामन्त्रसिद्धम् ।
सिद्धानामादिसिद्धं सुररिपुशमनं कालरूपं रिपूणां var सुररिपुममलं
मूलोर्ध्वे षड्दलान्ते मनसि सुविमले पूरयित्वा मुकुन्दम् ॥ ३९-२१॥
नित्यं सम्भावयेऽहं निजतनुसमता सिद्धये पूजयामि ।
त्वं साक्षादखिलेश्वरः प्रियकरः श्रीलोकहस्तार्चितः ।
क्षोणीशः प्रलयात्मकः प्रतिगुणी ज्ञानी त्वमेको महान् ॥ ३९-२२॥
यद्येवं मम पामरस्य कलुषं श्रीधर्महीनान्दितं
कृत्वा पादतले यदीह नियतं व्यारक्ष रक्षात्मगम् ।
राधाकृष्णपदामलाम्बुजतलं चैतन्यमुक्त्याकुलं
सर्वत्रादिगमागमं त्रिगमनं निर्वाणमोक्षाश्रयम् ॥ ३९-२३॥
बालं वैरिविनाशनं सुखमयं कैवल्यमोक्षास्पदं
दैवं देवगणार्चितं रसदले चारोपयामि प्रभो ।
निर्द्दिष्टं भुवनाश्रयं यतिपतिं निर्वाणमोक्षस्थितं
निर्वाणादिकमोदने प्रचपलं श्रीचञ्चलासङ्कुलम् ॥ ३९-२४॥
वन्देऽहं परमेश्वरं सकलदैत्यानां बलप्राणहम् ।
हंसारूढनिरक्षणं क्षणगतं वाणीपतिं भूपतिम् ।
वाञ्छाकल्पलतापतिं कुलपतिं विद्यापतिं गोपतिम् ॥ ३९-२५॥
श्रीविद्यापतिमादिदेवपुरुषं विश्वेश्वरप्रेमगम् ।
श्रीकुम्भोद्भवकालसत्त्वनिकरं त्वां भास्करं भावये ।
सिद्धानामभिचिह्नयोगनिरतं रक्ष त्वमादौ हि माम् ॥ ३९-२६॥
प्रभो निःसङ्केतं गुणमणिमतं श्रेयसि मतम् ।
मतामन्तः सुस्थं विगलितमहाप्रेमसुरसम् ।
मुदा वन्दे कृष्णं हरकरतलाम्भोजयजितम् ॥ ३९-२७॥
प्रभापुञ्जं रामाश्रयपदमदं कामकुशलं
महामन्त्रच्छायां रजनिमिलितं ध्वान्तजडितम् ।
त्रिकोणस्थं कुस्थं कुगतिसुगतिं कारणगतिं
प्रलीनं संस्थानं जगति जगतां धर्ममुदयम् ॥ ३९-२८॥
रमेशं वाणीशं विधिगतपदं शम्भुनिगतं
त्रिकालं योगानां नयनकमलं शब्दनिरतम् ।
कुलानन्दं गोपीजनहृदयगं गोपियजितं
विधानं त्वामिन्द्रं गुरुतरमुपेन्द्रं हरिरिपुम् ॥ ३९-२९॥
मुदा त्वां वन्देऽहं चपलं तां मे नवहवे ।
कुलालापश्रद्धामयमखिलसिद्धिप्रदमनम् ।
मलातीतं नीतं सुरनरसतां शास्त्रभवनम् ॥ ३९-३०॥
विनोदं नारीणां हृदयरसिकं शोकरहितम् ।
विराजं यज्ञानां हितमतिगुणं यामि शरणम् ॥ ३९-३१॥
एतत्सम्बन्धमात्री मम कुलशिरसि स्थायिनं पातु नित्यं
गोपीनां प्राणनाथः प्रतिदिनमनिशं भालदेशं प्रपायात् ।
भालाधोदेशसंस्थं समवतु सहसा राजराजेश्वरेशः
गोपान्वन्वो सुरेशः स्थित्यन्तशास्त्रनेत्रं
सुखमखिलभवः कण्ठच्छत्राभिसंस्थम् ॥ ३९-३२॥ (सुखमखिलमयः)
पृष्ठस्थं पातु शौरिः प्रतिदिनममरो लिङ्गबाह्यं कटिस्थं
शम्भुप्रेमाभिलाषी मम तु कुलपदं गुह्यदेशं प्रपायात् ।
आनन्दोद्रेककारी सकलतनुगतं पातु नित्यं मुरारिः
दैत्यारिश्चोरुमूलं नृहरिरवतु मे जङ्घया पादपद्मम् ॥ ३९-३३॥ (नरहरिवताजङ्घ्या)
एतत्स्तोत्रं पठेद्विद्वान् नियतो भक्तिमान् शुचिः ।
स्थिरो भवति मासेन षड्दले सर्वसिद्धिभाक् ॥ ३९-३४॥
इति श्रीरुद्रयामले उत्तरतन्त्रे महातन्त्रोद्दीपने सिद्धमन्त्रप्रकरणे
षट्चक्रप्रकाशे भैरवभैरवीसंवादे श्रीकृष्णस्तवनकवचं
नामैकोनचत्वारिंशत्तमः पटलः ॥ ३९॥
The numbers correspond to paTala and verse numbers from
Rudrayamala uttaratantra.
Proofread by Aruna Narayanan