लोकोक्तिसङ्ग्रहः
श्रीरामाय नमः ।
१. अनिर्णयन्त्रके ग्रामे मधुपुष्पं हि शर्करा ।
२. प्रकुञ्च्यापि पथा गम्यम् ।
३. सन्दग्धा अपि चिकुराः सञ्जायेरन्किमिङ्गालाः ।
४. एकग्रामे द्वावुन्मत्तौ ।
५. हिङ्गुपात्रमपश्यः किं विप्र भिक्षार्थमागत ।
६. आत्मशेषे धर्मकृत्यम् ।
७. विनायकं प्रकुर्वाणो रचयामास वानरम् ।
८. काक्याश्चापि स्वशिशुः स्वर्णम् ।
९. नहिवन्ध्या विजानाति गुरू प्रसववेदनाम् ।
१०. बलिनस्तृणमायुधम् ।
११. स्वयं तरितुमक्षमः किमु परानसौ तारयेत् ।
१२. पक्षियोग्यो रामशरः ।
१३. विरतायामपि वृष्टौ नहि शाखानां पृषन्ति विरता नि ।
१४. सर्व कार्य तिष्ठतु वृद्धं कारय साम्प्रतमकारूढम् ।
१५. ज्येष्ठागमनपर्यन्तममा किं हि विलम्बते ।
१६. भिक्षुकपिठरं शनिराविशति ।
१७. गुणाः पूजास्थानं गुणिषु न च लिङ्गं न च वयः ।
१८. पुरुषाधिक्ये पाकाधिक्यम् ।
१९. प्रणिपातप्रतीकारः संरम्भो हि महात्मनाम् ।
२०. स्यादुष्णीषं शिरसो योग्यम् ।
२१. हेम्नस्संलक्ष्यते ह्यग्नौ विशुद्धिश्श्यामिकाऽपि वा ।
२२. लक्ष्म्यागमने बन्ध्वागमनम् ।
२३. किमिवहि मधुराणां मण्डनं नाकृतीनाम् ।
२४. एको मुष्टिग्राहो मूर्खे ।
२५. कोष्टुनटनसम्पत्तु कर्कटप्राणहानिकृत् ।
२६. श्रेयांसि बहुविघ्नानि ।
२७. आलयस्थायिमार्जारो देवताया बिभेति किम् ।
२८. अनिर्वेदस्सिद्धिमूलम् ।
२९. क्षीरं सर्पाय दद्याच्चेत्स सपों विषमुद्रेइत् ।
३०. सर्वस्सर्वं न जानाति ।
३१. विनायकालयं मृज्यान्न तत्रोच्चारमाचरेत् ।
३२. उष्णमुष्णेन शाम्यति ।
३३. तीक्ष्णत्वापादके वृक्षे तीक्ष्णत्वस्य परीक्षणम् ।
३४. अहिपादानहित्ति ।
३५. एकैकशः शतं किंवा योगपद्येन किं शतम् ।
३६. रत्नहारी तु पार्थिवः ।
३७. उत्सृज्य नगरं ग्रामे रत्नानां हि परीक्षणम् ।
३८. कामी स्वतां पश्यति ।
३९. पतेदाम्रशलाटुः किं मन्त्रे प्रोच्चारिते सति ।
४०. सति कुड्ये चित्रकर्म ।
४१. शुष्के पिचण्डे भुञ्जीत तुरङ्गोऽपि पलालकम् ।
४२. कोऽतिभारस्समर्थानाम् ।
४३. उभयोरजयोस्स्तन्यं पीतवानयमर्भकः ।
४४. किं दूरं व्यवसायिनाम् ।
४५. तपस्स्थितानां सुलभं हि सर्वम् ।
४६. को विदेशः सविद्यानाम् ।
४७. सत्स्वर्दनं फलमदोहृदमेव सूते ।
४८. कः परः प्रियवादिनाम् ।
४९. क्षुधितश्चापि शार्दूलो न कुर्यात्तृणभक्षणम् ।
५०. यत्राकृतिस्तत्र गुणाः ।
५५. प्रवाहो नूतनः प्रनं प्रवाहच्याप्यनाशयत् ।
५२. दुष्करं किं महात्मनाम् ।
५३. स्वसुः पुत्रः स्वपुत्रश्चेत्किमर्थं तपसि श्रमः ।
५४. भीताः बिभ्यति सर्वतः ।
५५. अश्वः पादेन खञ्जोऽपि कुलुत्थगिरणे पटुः ।
५६. साध्वी ज्येष्ठाऽऽचार्यपत्नी ।
५७. पुरश्चूडस्य विप्रस्य शिखा कम्पेत किं वृथा ।
५८. ज्येष्ठापि भार्या कालोपयोगा ।
५९. विश्वप्रसिद्धविप्रस्य किं केशब्रह्मसूत्रकम् ।
६०. कूपः खातो भूतो जातः ।
६१. द्रष्टु व्रणं करगतं मुकुरः किमर्थः ।
६२. गतयो भिन्नपथा हि देहिनाम् ।
६३. अग्निहोत्रस्य च कृषेरपि नास्त्यनुरूपता ।
६४. अर्चकदत्तं यत्तत्तीर्थम् ।
६५. वटकानां तु गणनं न रन्ध्राणामुदीरितम् ।
६६. वृद्धा नारी पतिव्रता ।
६७. श्रेष्ठा भुक्तिश्च सेवा च भेषजस्य त्र्यह स्मृता ।
६८. म्लेच्छवीथ्यां भिक्षुभिक्षा ।
६९. शातुं स्वकं पृष्ठदेशं पाटवं नास्ति कस्यचित् ।
७०. अङ्गुलियोग्यः श्वयथुः ।
७१. आ कण्ठमपि बन्धुत्वे हस्तं वक्षसि मा क्षिप ।
७२. भिक्षा भिक्षोर्नचालाब्वाः ।
७३. रासभस्य पुरीषं हि जायते होमसाधनम् ।
७४. हिंसितं हिंस्यते पदम् ।
७५. मोदके छेदमाप्तेऽपि तद्रुचिर्नैव यास्यति ।
७६. नाशितं नाश्यते कुलम् ।
७७. भाण्डे वक्रत्वमाप्तेऽपि किं न पच्येत मोदकम् ।
७८. विप्राः पश्चिमबुद्धयः ।
७९. सर्षपे सत्यपि स्वल्पे तत्कटुत्वं न गच्छति ।
८०. सम्मार्जन्याः पदरज्जुः ।
८१. प्रक्षालनाद्धि पङ्कस्य दूरादस्पर्शनं वरम् ।
८२. बाल्ये रम्यो गर्दभोऽपि ।
८३. गृहीत्वा तण्डुलान् ज्येष्ठभगिनीबन्धुता तु का ।
८४. एको भेको घटसर्पाणाम् ।
८५. विष्णुशाकः पादपणो भरभृत्या त्रिपात्पणा ।
८६. उष्ट्रस्याङ्गं सर्वं वक्रम् ।
८७. कूपस्थितस्य भेकस्य का राष्ट्रस्य विचारणा ।
८८. कार्पासो वस्त्रमफलत् ।
८९. ग्रामं गते कर्षणयोग्यभद्रे तत्रापि तं कर्षणमेव कारयेत् ।
९०. नदीप्रवाहे पूर्णेऽपि लीढ्वा पानक्रिया शुनः ।
९१. दिनेदिने किं सूपान्नम् ।
९२. पितामही शयीत चेद्गृहस्य रक्षिका भवेत् ।
९३. स्वापराधं नवेत्ति स्वः ।
९४. ताम्रचूडं ताडयितुं महायष्टिः किमिष्यते ।
९५. संशयात्मा विनश्यति ।
९६. स्थित्वोच्चरेच्चेदाचार्योधावित्वा शिष्य उच्चरेत् ।
९७. सङ्ग्रही नावसीदति ।
९८. बालैः कृतायास्तु कृषेःफलं किं गृहमाव्रजेत् ।
९९. दुष्टं चेतः साशङ्कं स्यात् ।
१००. यदि वह्निरिति ब्रूयादास्यं पच्येत किं तदा ।
१०१. पुनरायान्महाकपिः ।
१०२. किं वार्षिकान्धकारेऽपि कीशः शाखां नलक्षयेत् ।
१०३. मूखैजल्पो वाचः श्रान्त्यै ।
१०४. नर्तकतनूजंशिक्षयसिनृत्तम् ।
१०५. अन्यन्नयातिहिविभूतिरपत्यभाजाम् ।
१०६. आर्षोगर्भोनोविलम्बेतरात्रौ ।
१०७. मधुग्राही कूपरं किन्नलिह्यात् ।
१०८. उष्णोदकस्य सेकेन किन्दोतं निकेतनम् ।
१०९. कुक्कुरपुच्छं सम्यङ्ननमेत् ।
११०. ज्येष्ठार्जितं कनिष्ठस्य कटिसूत्राय नाप्यलम् ।
१११. फटाटोपोभयङ्करः ।
११२. बध्वारुदन्शुभे किन्नु तूष्णींस्यान्मृतवेश्मनि ।
११३. गानं मूढश्रोत्रे बाणः ।
११४. स्वानार्जितस्य स्वर्णस्य शुद्धिर्नच मिति नच ।
११५. किन्दुर्मर्षतितिथूणाम् ।
११६. माधुर्यदर्शी मार्जारः प्रतिशिक्यमभिव्रजेत् ।
११७. किमकार्यमसाधुभिः । रजक्यां रजकस्याशा तस्याआशातुरासमे ।
११८. विश्वस्याञ्चौर्यवन्तं वा न विश्वस्यात्तु वामनम् ।
११९. किमदेयं वदान्यानाम् ।
१२०. उत्तराभिमुखसौधनिकेतनादक्षिणाभिमुखपर्णकुटी वरा ।
१२१. अप्यतिक्षुल्लकं सर्प महादण्डेन ताडय ।
१२२. कः परः समदर्शिनाम् ।
१२३. पिपीलिकानां स्पृष्टयापि शिलाप्याघर्षिता भवेत् ।
१२४. नहि वाचो दरिद्रता ।
१२५. नदीमीक्षेतचेद्विप्रउत्क्रुश्योत्क्रुश्य वै पतेत् ।
१२६. आखुःप्राप्तःखात्वा शैलम् ।
१२७. एकाशीतितमालस्य कोटिभङ्गाय कल्पते ।
१२८. गतानुगतिको लोकः ।
१२९. नोलङ्घयति सीमानं तिल्लकाननकन्यका ।
१३०. रसनायास्सिरा कुतः ।
१३१. पिटकानां सहस्रस्य हन्ता च्छेत्ता भिषक्स्मृतः ।
१३२. गुलभाण्डं सजेइंशः ।
१३३. कुडवोऽपि नशिष्येत कर्षको गणयेद्यदि ।
१३४. सवाते धूनयेत्काले ।
१३५. पानक्रिया यवाग्वातु गण्डूषो हिमनीरतः ।
१३६. नरदृश्वा पयोनिधिः ।
१३७. मौक्तिकं कन्यकापि स्यात्शुल्कं चापि भवेलघु ।
१३८. प्रत्यापणं पुमानेव ।
१३९. चित्रेप्यनहश्चोलीयः ।
१४०. उत्पादकस्य कुम्भानामनेकान्दिवसान्क्रिया ।
१४१. उद्भेदकस्य कुम्भानामेकमेव क्षणं क्रिया ।
१४२. ककलासो वृतेःसाक्षी ।
१४३. पत्रतुम्बी निषिद्धाचेद्गृहतुञ्च्याः किमागतम् ।
१४४. बन्धुभावो रणे कुतः ।
१४५. सिद्धमन्नं परित्यज्य भिक्षामटति दुर्मतिः ।
१४६. यतियात्रा बहिर्वेद्याम् ।
१४७. हस्तस्थं पायसं मुक्त्वा कूर्परं लेढि दुर्मतिः ।
१४८. कङ्कस्य नासा खिद्येत ।
१४९. ऋणं गृहीत्वाप्युपवास एव ।
१५०. निष्कुटौषधिरगौरवास्पदम् ।
१५१. बिच्छिन्द्यात्किं कण्ठसूत्रं दुःखप्रश्नार्थमागता ।
१५२. वाग्मी तनूभवो जीवेत् ।
१५३. यत्र भुङ्क्ते गृहे तत्र द्वैतमिष्येत किंस्वयम् ।
१५४. निद्रालुवत्सः पुंवत्सः ।
१५५. केन बन्धयितुं शक्यं कुञ्जरस्यालमल्लकम् ।
१५६. निःस्पृहस्य तृणञ्जगत् ।
१५७. तण्डुलाश्चेद्विकीर्येरन् सहस्रं वायसास्तदा ।
१५८. अपूर्णः कलशो नृत्येत् ।
१५९. प्रवेश्य वा मनं तोये परिपश्यत्यगाधताम् ।
१६०. पञ्चसु द्वे अबल्बजे ।
१६१. अनिष्टायास्तु भार्यायाःकरस्पर्शेऽपि दुष्टता ।
१६२. ज्ञानं भारः क्रियां विना ।
१६३. लेखिनी कथयेत्खञ्जामजानन् लेखनं पुमान् ।
१६४. गुरोरतिक्रमी शिष्यः ।
१६५. पाकायैवाभवत्काल कालो नास्त्यौष्ण्यशान्तये ।
१६६. वादभ्रष्टो वैद्यश्रेष्ठः ।
१६७. व्याजभूतं हि खञ्जस्य वाजिनःस्खलितं स्थलम् ।
१६८. स्कन्धादृर्श्व सखा भवेत् ।
१६९. महिष्याम्प्रसवार्तायां महिषो मदनातुरः ।
१७०. भुक्तिश्रमो दृढस्यापि ।
१७१. पञ्चवक्त्रे वने दृष्टे किं चरेयुः परे मृगाः ।
१७२. चौर्यमभ्यस्य विस्मर ।
१७३. भित्तिशाकं मेलयित्वा दुर्धीर्वेश्ये निपातय ।
१७४. भिक्षापात्रं बृहत्पात्रम् ।
१७५. दह्यमाने गृहे वह्नि धूमपत्राय याचते ।
१७६. युद्धकार्याय गोग्रहः ।
१७७. चटकाकिं भवेत्कङ्को डयमानोप्युपर्यलम् ।
१७८. बालवत्सो न भीतिज्ञः ।
१७९. आगतावागतौ श्वधरभवद्गर्दभी यथा ।
१८०. गजस्य भाण्डस्य च साम्यमात्तम् ।
१८१. यावनालसमुत्पन्ना लाजाः किङ्कुञ्जरक्षुधः ।
१८२. मृत्तिकाधनजामातुर्भक्षणं शुष्कगोशकृत् ।
१८३. प्रतिवादिपदे पातो वरं साक्ष्यनिपाततः ।
१८४. प्राप्येऽपि कुट्टने श्लाघ्यं कुद्दनं सोमिकै करैः ।
१८५. विश्राणनीयं भिषजे द्रविणं देहि चक्रिणे ।
१८६. भोजने पुरतस्तिष्ठ पश्चात्तिष्ठ निषेवणे ।
१८७. जातस्यापि गिरौ धान्यस्यावघात उलूखले ।
१८८. निरस्तमानवे ग्रामे हयमेधं करोत्ययम् ।
१८९. विद्वानेव विजानाति विद्वद्जनपरिश्रमम् ।
१९०. य एव गवां निवर्तने प्रभवति स एव धनञ्जयः ।
१९१. अयोधनं गिरेदाखुः काकश्चेच्छिशुमुद्धरेत् ।
१९२. शिलागजाननं दशेत्सदन्तभङ्गमाप्नुयात् ।
१९३. न कर्तकं पङ्कप्रसादनाय ।
१९४. पृथुकं स्मृत्वा धुलूखलमवहन्ति ।
१९५. मार्गिता लता पादयोः प्रोता ।
१९६. अखण्डं कूश्माण्डमन्नमध्ये छादयसि ।
१९७. प्राचीने काणे कवाटमपावृणु ।
१९८. अयमपरो गण्डस्योपरि पिटकोदः ।
१९९. दिगम्बरदेशे कौपीनवानुन्मत्तः ।
२००. अन्यदुपक्रान्तमन्यदापतितम् ।
२०१. न शणसूत्रवानाभ्यासे प्रसरसूत्रवैचित्र्यलाभः ।
२०२. रत्नाकरेऽपि क्षारभावः ।
२०३. गिरि निगीर्णवतो महादेवस्य कवाटमेकं पर्पटम् ।
२०४. फलं गलितं पयसि प्रपात ।
२०५. लूतातन्तुना गन्धगजालानसन्दानम् ।
२०६. सूचीतुण्डेन वज्रमणिभेदः ।
२०७. वह्निरेव वह्नेवभेषजम् ।
२०८. नहि तरणिकर्स्पर्शादन्यो व्याधिरिन्दीवरवनस्य ।
२०९. प्रयोगपरतन्त्रा हि कार्यसिद्धिः ।
२१०. अलवितुःकट्यामष्टपञ्चाशल्लवित्राणि ।
२११. गर्दास्पदं हि ग्रामस्य गणेशालयभिक्षुकः ।
२१२. पुष्पेण सह सूत्रमपि सुरभिः ।
२१३. पुरुषविशेषपरिषङ्गोत्कर्षिण्य एव पुरन्ध्यो भवन्ति ।
२१४. ईर्ष्यायितं हि सुन्दरीणां प्रकाशकं प्रेमसर्वस्वस्य ।
२१५. न कालहरणक्षमाः प्रियसमागममहोत्सवाः ।
२१६. भवितव्यानां द्वाराणि भवन्ति सर्वत्र ।
२१७. इखं भक्षयितुमपि भृतिः किम् ।
२१८. कैतकसम्पर्कात्सिवयमपि किमप्यामोदते ।
२१९. लोकोभिन्नरुचिः ।
२२०. नावोपि शकटमारोहेत् शकटमपि नावमारोहेत् ।
२२१. मूकाजल्यकश्चण्डप्रचण्डः ।
२२२. फलिष्यत्सस्यमङ्कुरोदये दृश्यम् ।
२२३. काष्ठताडनेन दन्तभङ्गो जातः ।
२२४. आम्रान्पृष्टः कोविदारानाच ।
२२५. अधः पततोऽपि श्मश्रुणि रणुन मतः ।
२२६. मेयशून्ये हस्ते किं किष्कुमान ।
२२७. तव गृहमागच्छेयं चेकिं ददासिमे ।
२२८. मम गृहमागच्छेश्चेकिमानयसि मे ।
२२९. यवाग्वामप्याशा श्मश्रुण्यप्याशा ।
२३०. काशीं गतमपि कर्म न मुञ्चेत् ।
२३१. अभिसारिकेति गजमारुह्य गच्छेत् ।
२३२. चौर्यवतीति वीथ्यां गन्तुं शक्नुयाकि ।
२३३. समुद्रे क्षिप्तमपि कलशं पूरणीयमेव जलं पूरयेत् ।
२३४. नौकावाणिज्यतो जातमृणं किं निवर्तेत कार्पासतन्तुकरणेन ।
२३५. शिवमितवित्तनरस्य भार्या भूत्वा किं द्रोणमितवित्ताशां कर्तुमर्हेत् ।
२३६. अत्यल्पमपि तृणं दन्तनिर्घर्षणार्हम् ।
२३७. गर्दभोपदेशः कर्णमूलमाजगः ।
२३८. मशक्रस्य पिटके जाते छेदो दाहो वा कियान ।
२३९. निम्ने स्थले तिष्ठते जलम् ।
२४०. कूपनीरं प्रवाहो नापहरेत् ।
२४१. गोपुरं पाञ्चालिका वा धारयति ।
२४२. यदि श्वश्रूभिन्द्यात्तदा मृद्भाण्डं यदि स्नुषा भिन्द्यात्तदा कांस्यभाण्ड ।
२४३. सतस्ततस्त्रयो मार्गाः द्वौ मा वसतस्सतः एकोऽसतोऽसतो मार्गः ।
२४४. धावन्तं ग्राममनुधावेत् ।
२४५. निर्मितस्य सदनस्य सम्यकार्यत्वोक्तिः ।
२४६. जीर्णपर्णराशिमध्यक्षिप्तस्यापि गुञ्जाफलस्य शोभा नापगच्छेत् ।
२४७. जनन्यष्टपदानि काम्येच्चेद्वत्सः षोडश पदानि काम्येत् ।
२४८. जामात्रे पाचितमन्नं पुत्राय परिवेष्य कुक्षितापमुपागमत् ।
२४९. वृषभ इति भाषमाणमपि पृच्छति वत्साय कुडवमितं क्षीरम् ।
२५०. नद्या योजनदूरेप्यलमल्लकमख्सयत् ।
२५१. मिक्षित्वापि भिक्षवे देहि ।
२५२. भिक्षुरपवरके तिष्ठेत् भिक्षुभस्रिका रथ्यायां तिष्ठेत् ।
२५३. इक्षवे कृष्टा मृत्तिका किं तप्तस्य क्षीरस्य शर्करा भवेत् ।
२५४. अश्वत्थं प्रदक्षिणीकुवणईव कुक्षिमूलमामृशति ।
२५५. यवाग्थै स्थितान् तण्डुलान् दत्वा कक्षरोमाण्यवापयत् ।
२५६. आरे आरे विति वदन्नरोऽग्नौ किं पतिप्यति ।
२५७. रोगिवागभ्रमारोहेत्किम् ।
२५८. तत्कालकार्यस्य बुद्धियून्ना ।
२५९. जवेन रङ्गवल्यर्थ पिष्टमादाय विकिर ।
२६०. कोच्यां शिवमरीचिश्चेदत्र किम् ।
२६१. तृणानि किमु बध्येरन्गोश्चरन्त्याः विषाणयोः ।
२६२. आषाढवाते शिलायां डयमानायां शाल्मलीकासःकियान् ।
२६३. उक्त्वा दत्ता वाचा बध्वा दत्तं चान्नं कति दिनानि तिष्ठेताम् ।
२६४. दृष्टारनालं स्थलमदिरैशः दृष्टौदनं स्थानममयम्पत्तनम् ।
२६५. भुक्तये समागता देवता ग्रामदेवतां निरकासयत् ।
२६६. एह्येहीति वनं वक्ति गच्छगच्छेति मन्दिरम् ।
२६७. बालसिंहोऽपि बध्वा किं चार्येत ।
२६८. शिलायां वल्कसूत्रमुत्पादयेत् सिकताः रज्जुमापादयेत् खं शरासं मण्डलीकुर्यात् ।
२६९. बहिन्बहिन्नित्युक्ते बहीं बर्ह दद्याकिम् ।
२७०. भिक्षुमताडयत डयते स्म कन्था ।
२७१. भर्ता ता। डयति स्म नेत्रमलं नश्यति स्म ।
२७२. मृतेऽपि पुत्रे स्नुषादौष्टयं व्यरमत् ।
२७३. तिलास्तैलार्थमातपे शोष्यन्ते किमर्थमाखुकरीषा। णि ।
२७४. मातरं दृष्टा दुहितरं निश्चिनु ।
२७५. अस्मात्तीराददस्तीरं हरितम् ।
२७६. अजाश्चेत्पारमुत्तरेयुः किमेकमप्यजावत्सलोम वितरेयम् ।
२७७. कारवीथ्यां सूचीविक्रयो वा ।
२७८. कारचुल्यां मक्षिकाः किं सजेयुः ।
२७९. सजलव्ययः कूपः सजलोद्गमः ।
२८०. अंवष्टसदने रोम्णां न्यूनता किम् ।
२८१. विहाय लाभं किं श्रेष्ठी सरिता सह यास्यति ।
२८२. काकाद्भीतिमती कङ्काद्धैर्यवती ।
२८३. इक्षुर्भधुरइत्यामूलं खन्येत वा ।
२८४. मर्तुं यास्यतो महोदधिरूरुमात्रः ।
२८५. साङ्कामिकः पिटकः स्पर्शमात्रेण सङ्क्रामेत् ।
२८६. चिकोडः शाखायां कूर्मः कूपे ।
२८७. कण्ठरज्जु विमुच्य वालमधारयः ।
२८८. हस्ते नवनीतं निधाय घृताय चरति ।
२८९. जलावतारे यदि दृश्येत माता तदा सुता सदने किन्नु दृश्या ।
२९०. वृक्षं स्थापितान् जलं सिञ्चेत् ।
२९१. वालमाकम्पयेद्हे मार्जारोऽपि कृताशने ।
२९२. स्थितं यात्रे दत्वा देवरे भिक्षार्थमरोदीत् ।
२९३. अग्नौ मन्दाग्निमहाग्निर्वा ।
२९४. नद्यां पातयन्नपि मित्वा पातयेत् ।
२९५. चलत्सु दन्तेषु निवर्तते क्षुत् ।
२९६. निरस्तपादपे देशे धेरण्डोऽपि द्रुमायते ।
२९७. पितुर्भुक्ति पात्रं महानसे न्युजम् ।
२९८. सहस्रश्राद्धनाशी सामिग्रामयाजी ।
२९९. जामातेति कथितं तृणमुन्नमेत् ।
३००. कुबेरसदनेऽपि मृन्मय्येव चुल्ली न कनकमयी ।
३०१. कन्याऽपि स्यात्कमनीया किञ्चिदपि स्यात्तच्छुल्कम् ।
३०२. सहस्ररूप्यमूल्यको गजः स्थितो मृतोऽपि वा ।
३०३. गौरपि तनीयसी स्यात्पलालमप्यल्पं चरेत् प्रभूतं पयश्च प्रदद्यात् ।
३०४. वृश्चिके बालेऽपि तद्विषमबालम् ।
३०५. श्मशानवासी सं। न्यासी किं वेतालादियाद्भयम् ।
३०६. प्रातिवेशिके वृद्धिमुपगते पञ्च दिनानि निराहारो भवेत् ।
३०७. तालीवनसृगालः किं बिभीयाञ्चलचलध्वनेः ।
३०८. आगतं शिरसे यातं शिरस्त्राणेन वै सह ।
३०९. मूल्यमपि स्वल्पं स्यान्मौक्तिकानि स्युरनल्पानि ।
३१०. अनधीते (अधीतेऽपि)महाभाष्ये व्यर्था सा पद्मञ्जरी ।
इति श्वेतारण्यनारायणयज्वनः कृतिषु लोकोक्तिसङ्ग्रहः पूर्णः ।
Proofread by Mandar Mali