पूर्वम्: ४।२।२४
अनन्तरम्: ४।२।२६
सूत्रम्
शुक्राद्घन्॥
४।२।२५
काशिका-वृत्तिः
शुक्राद् घन्
४।२।२६
शुक्रशब्दात् सा ऽस्य देवता इत्यसिन्न्नर्थे घन् प्रत्ययो भवति। अणो ऽपवादः। शुक्रियं हविः। शुक्रियो ऽध्यायः।
लघु-सिद्धान्त-कौमुदी
शुक्राद्घन्
१०४५, ४।२।२५
शुक्रियम्॥
न्यासः
शुक्राद्घन्।
, ४।२।२५
बाल-मनोरमा
शुक्राद्धन्
१२०९, ४।२।२५
शुक्राद्धन्। "साऽस्य देवता" "इत्यर्थे" इति शेषः। शुक्रियमिति। शुक्रो देवता अस्येति विग्रहः।