आसः उत्तरस्य आनशब्दस्य ईकारादेशो भवति। आसीनो यजते। अत्र पञ्चम्याः परस्य षष्ठी कल्प्यते।
"आसः" इति पञ्चम्यकृतार्था "आने"
७।२।८२ इति पूर्वत्र कृतार्थायाः सप्तम्याः षष्ठीत्वं प्रकल्पयिष्यति; "तस्मादित्युत्तरस्य"
१।१।६६ इति वचनात्()। तेनानस्यैवायमादेशो विधीयते, इत्याह--"आस उत्तरस्यानशब्दस्य" इति। "आसीनः" इति। "आस उपवेशने" (धा।पा।१०२१)। अनुदात्तेत्त्वादात्मनेपदम्(); "आदेः परस्य"
१।१।५३ इत्याकारस्येकारः। अदादित्वाच्छयो लुक्()। तपरकरणं मुखसुखार्थम्()॥