क्षायो मः ८।२।५३

क्षैधातोः उत्तरस्य निष्थातकारस्य मकारादेशो भवति। क्षामः। क्षामवान्।

क्षायो मः ८२६, ८।२।५३

क्षामः॥

क्षायो मः। , ८।२।५३

"क्षै जै वै क्षये" (धा।पा।९१३-९१५)॥ "प्रस्तीमः" इति। "ष्ट()ऐ स्त्यै सङ्घातशब्दयोः" (धा।पा।९११,९१०)। "स्त्यः प्रपूर्वस्य" ६।१।२३ इति सम्प्रसारणम्(); पूर्ववद्दीर्घः। इह यदा मत्वं न भवति। तदा "संयोगादेः" ८।२।४३ इत्यनेन नत्वेन भवितव्यम्(); ततश्च प्रस्तीनः, प्रस्तीनवानितीष्टं स्यात्()--इति कस्यचिद्भ्रान्तिः स्यात्(), अतस्तां निराकर्त्तुमाह--"यदा मत्वं नास्ति" इत्यादि। कृते तर्हि प्रथमं सम्प्रसारणे नत्वं कस्मान्न भवति? इत्याह--"तत्र कृते" इत्यादि॥

क्षायो मः ८३९, ८।२।५३

क्षायो मः। "क्षै क्षये" इत्यस्मात् परस्य निष्ठातस्य मः स्यादित्यर्थः। क्षाम इति। "आदेचः" इत्यात्वम्। "गत्यर्थाकर्मके"ति कर्तरि क्तः। क्षीण इत्यर्थः। अन्तर्भावितण्यर्थत्वे क्षपित इत्यर्थः।

क्षायो मः ६८८, ८।२।५३

क्षाम इति। क्षै क्षये। "आदेचः" इत्त्यात्वम्।