स्तुसुधूञ्भ्यः परस्मैपदेषु ७।२।७२

स्तु सु धूञित्येतेभ्यः सिचि परसमिपदे परत इडागमो भवति। अस्तावीत्। असावीत्। अधावीत्। परस्मैपदेषु इति किम्? अस्तोष्ट। असोष्ट। अधोष्ट, अधविष्ट।

स्तुसुधूञ्भ्यः परस्मैपदेषु ६४९, ७।२।७२

एभ्यस्सिच इट् स्यात्परस्मैपदेषु। असावीत्, असोष्ट॥ चिञ् चयने॥ २॥ चिनोति, चिनुते॥

स्तुसुधूञ्भ्यः परस्मैपदेषु। , ७।२।७२

"ष्टुञ्? स्तुतौ" (धा।पा।१०४३), "षुञ्? अभिषवे" (धा।पा।१२४७)--अनयोरनुदात्तत्वात्? प्रतिषेधे प्राप्ते, धूञस्तु स्वरत्यादिसुत्रेण ७।२।४४ विकल्पे प्राप्ते सतीदमारभ्यते॥

स्तुसुधूञ्भ्यः परस्मैपदेषु २२२, ७।२।७२

लुङि असौषीदिति प्राप्ते--स्तुसुधूञ्भ्यः। "इडत्त्यर्ती"त्यत इडित्यनुवर्तते। "अञ्जेः सिची"त्यतः सिचीत्यनुवृत्तं षष्ठ()आ विपरिणम्यते। तदाह-- एभ्यः सिच इति। असावीदिति। सिचि वृद्दौ "इट ईटी"ति सिज्लोपः। पूर्वोत्तराभ्यामिति। स्तुञ्धूञ्भ्यामिभ्यर्थः। सुनोतिरिति। "षुञ् अभिषवे" इति श्नुविकरणस्येत्यर्थः। असौषीदिति। इडभावे "सिचि वृद्धि"रिति भावः। असोष्यत्। श्रु श्रवणे इति। उदन्तोऽयमनिट्।

स्तुसुधूञ्भ्यः परस्मैपदेषु १९४, ७।२।७२

स्तुसुधूञ्भ्यः। परस्मैपदेषु किम्?। अतोष्ट। अधोष्ट।