मद्रेभ्यो ऽञ् ४।२।१०८

दिक्पूर्वपदातित्येव। दिक्पूर्वपदात् मद्रशब्दादञ् प्रत्ययो भवति शैषिकः। पौर्वमद्रः। आपरमद्रः। दिशो ऽमद्राणाम् ७।३।१३ इति पर्युदासादादिवृद्धिरेव।

मद्रेभ्योऽञ्। , ४।२।१०७

"पौर्वमद्रः" इति। पूर्ववत् तद्धितार्थे २।१।५० समासः, ततोऽणि प्राप्ते,"अवृद्धादपि बहुवचनविषयात्" ४।२।१२४ इतिच वृञि, "मद्रवृज्योः कन्" ४।२।१३० इति कन्यञ् विधीयते॥

मद्रेभ्योऽञ् १३१०, ४।२।१०७

मद्रेभ्योऽञ्। इत्येवेति। दिक्पूर्वान्मद्रशब्दादञित्यर्थः। पर्युदासादिति। उत्तरपदवृद्धेः पर्युदासे सति आदिवृद्धिरित्यर्थः। बहुवचनाज्जनपदवाचिन एव ग्रहणम्। पौर्वमद्र इति। पूर्वेषु मद्रेषु भव इत्यर्थः।

मद्रेभ्योऽञ् १०४९, ४।२।१०७

मद्रेभ्योऽञ्। बहुवचननिर्देशाज्जनपदवाची गृह्रते, न तु भद्रपर्यायः। दिशोऽमद्राणमिति। "दिग्वाचकादुत्तरपदस्य जनपदवाचिनो मद्रभिन्नस्याऽचामादेर्वृद्धिः स्याञ्ञिति णिति किति च तद्धिते"इति सूत्रार्थः। पौर्वमद्र इति। मद्रैकदेशे मद्रशब्दस्य वृत्तौ दिक्शब्देन समानाधिकरण्यात् "तद्धितार्थ"इति समासः।