इरे इत्येतस्य छदसि विषये बहुलं रे इत्ययम् आदेशो भवति। गर्भं प्रथमं दध्र आपः। या ऽस्य परिदध्रे। धाञो रेभावस्य असिद्धत्वादातो लोपो भवति। न च भवति। परमाया धियो ऽग्निकर्माणि चक्रिरे। अत्र रेशब्दस्य सेटों धातूनामिटि कृते पुना रेभावः क्रियते, तदर्थम् इरयोः इत्ययं द्विवचननिर्देशः।
"दध्रे" इति। दधातेर्लिट्(), "लिटस्थझयोरेशिरेच्()"
३।४।८१ इतोरेच्()। तस्यानेन रयादेशः "आतो लोपः"
६।४।६४ इत्याकारलोपः। "परिददृश्रे" इति। दृशः परिपूर्याल्लिडादिरातोलोपदर्ज विधेयः।
अथ "दध्रे इत्यत्र कथमातो लोपः? यावता "दवा+हरे" इति स्थित आकारलोपः प्राप्नोति? रेभावश्च, तत्र परत्वाद्रेभावः;
तस्मिन्? कृतेऽनजादित्वादाकारलोपो न प्राप्नोति? अत आह--"धाञो रेभावस्यासिद्धत्वात्()" इत्यादि असिद्धत्वन्तु "()सिद्धवदत्रा भात्()"
६।४।२२ इत्यनेन।
"चक्रिरे" इति। कृञो रूपम्()। ननु च रेभावे कृते दृशिप्रभृतयो ये लिटि सेटो धातवः,
क्रादिमियमात्? तेभ्यो र इत्यस्येटि कृते ददृश्रे इति रूपं न सिद्धयेत्? ददृशिर इत्यादिना रूपेण भवितव्यम्(), न च शक्यते वक्तुम्()--रेभावविधानसामथ्र्यादिङ् न भविष्यति;
रेभावस्थ क्रादिषु चारितार्थत्वात्? तेब्यो हि परस्य लिटः "कृसृ" (७।२।
१३) इत्यादिनेट्प्रतिषेधः? इत्यत आह--"अत्र" इत्यादि।
कथं पुना रेभावो लभ्यते? इत्याह--"तदर्थञ्च" इत्यादि। इटि कृते पुना रेभावो यता स्यादित्येवमर्थमिरेश्च इरेश्चेत्येकशेषं कृत्वेरयोरिति द्विवचनेन निर्देशः।
तेन यश्च झस्थान इरेच्? शब्दः क्रियते, यश्चेरे इत्यस्येटि कृते सत्युत्तरकालमिरेशब्दः सम्पद्यते, तयोरपि रेभावः सिद्धो भवति॥