समवप्रविभ्यः स्थः १।३।२२

सम् अव प्र वि इत्येवं पूर्वात् तिष्ठतेरात्मनेपदं भवति। संतिष्ठते। अवतिष्ठते। वितिष्ठते। आङः स्थः प्रतिज्ञाने इति वक्तव्यम्। अस्तिं सकारम् आतिष्ठते। आगमौ गुणवृद्धी आतिष्ठते।

समवप्रविभ्यः स्थः ७३९, १।३।२२

संतिष्ठते। अवतिष्ठते। प्रतिष्ठते। वितिष्ठते॥

समवप्रविभ्यः स्थः। , १।३।२२

"सन्तिष्ठते" इति। पाघ्रादिसूत्रेण ७।३।७८ तिष्ठादेशः। "अ()स्त सकारमातिष्ठते" इति सकारमात्रम()स्त धातुम् आपिशलिराचार्यः प्रतिजानीते। तथा हि -- न तस्य पाणिनेरिव "अस भुवि" (धा।पा।१०६५) इति गणपाठः, किं तर्हि? "स भुवि" इति स पठति। "आगमौ गुणवृद्धी आतिष्ठते" इति। स त्वागमौ गुणवृद्धी आतिष्ठते। एवं हि स प्रतिजनीत इत्यर्थः॥

समवप्रविभ्यः स्थः ५१४, १।३।२२

समवप्रविभ्यः स्थः। स्थ इति पञ्चमी। सम् अव प्र वि एभ्यः परस्मात्स्थाधातोरात्मनेपदमित्यर्थः। संतिष्ठते इति। समाप्तं भवतीत्यर्थः।