स्त्रियाम् इति वर्तते। स्थादिभ्यो धातुभ्यः स्त्रीलिङ्गे भावे क्तिन् प्रत्ययो भवति। अङो ऽपवादस्य बाधकः। प्रस्थितिः। उद्गीतिः। सङ्गीतिः। प्रपीतिः। इति ज्ञापकात् नात्यन्ताय बाधा भवति इति।
"अङोऽपवादस्य बाधकः" इति। स्थादिभ्यः "आतश्चोपसर्गे"
३।३।१०६ इति प्राप्तस्याङोऽपवादस्य बाधक इत्यर्थः। "पक्तिः" इति। "षिद्भिदादिभ्योऽङ"
३।३।१०४ इत्यस्य। "प्रस्थितिः" इति। "द्यतिस्यति"
७।४।४० इत्यादिनेत्त्वम्। "सङ्गीतिः"इति। धुमास्यादि
६।४।६६ सूत्रेणेत्त्वम्। अत्र च "गामादाग्रहणेष्वविशेषः" (व्या।प।१२४) इति "गै शब्दे"(धा।पा।९१७) "गाङ गतौ" (धा।पा।९५०) इति द्वयोरपि ग्रहणम्। "पा"इति। पूर्ववत् पानार्थस्य ग्रहणम्, न रक्षणार्थस्य। "भावग्रहणम्" इत्यादि। अर्थान्तरम् = कर्त्तृवर्जितं कराकम्, तन्निवृत्यर्थं भावग्रहणम्।
"कथम्" इत्यादि।
यद्यङोऽपवादस्यापवादोऽयं क्तिन्प्रत्ययस्तत् कथं "अवस्था संस्था" इति सिध्यति? न कथञ्चिदित्यभिप्रायः। "व्यवस्थायाम्" इत्यादि। यदिदं व्यवस्थाशब्दस्याङन्तस्य सूत्र उच्चारणमेतदेव ज्ञापकम्, अतः क्तिनात्यन्तबाधा न भवतीति, तेनावस्थेत्याद्यपि सिध्यति। "अत्यन्ताय" इति। चतुभ्र्यन्तप्रतिरूपको निपातोऽयम् यथा- चिरायेति॥
अङोऽपवादः इति। पुरस्तादपवादन्यायेन स्थादिभ्यः "आतश्चोपसर्गे" इति, पचेस्तु "षिद्भिदादिभ्यः" इति प्राप्तस्याऽङोऽपावदो न तु ण्वुलिञोरिति भावः। ण्वुलिञौ तु परत्वाद्भवत एव। "कां त्वं स्थायिकां , कां त्वं स्थायि"मिति भाष्यकारप्रयोगात्। प्रस्थतिरिति। "द्यतिस्यतिमास्था" मित्यात इत्त्वम्। सङ्गीतिरिति। "घुमास्थे"त्यादिना ईत्त्वम्।