सुवास्त्वादिभ्यो ऽण् ४।२।७७

सुबास्तु इत्येवम् आदिभ्यः अण् प्रत्ययो भवति चातुरर्थिकः। अञ उवर्णान्तलक्षणस्य कूपलक्षणस्य च अपवादः। सुवास्तोः अदूरभवं नगरं सौवास्तवम्। वार्णवम्। अण्ग्रहणं नद्यां मतुपो बाधनार्थम्। सौवास्तवी नदी। सुवास्तु। वर्णु। भण्डु। खण्डु। सेचालिन्। कर्पूरिन्। शिखण्दिन्। गर्त। कर्कश। शटीकर्ण। कृष्ण। कर्क। कर्ङ्कधू मती। गोह्य। अहिसक्थ। वृत्।

सुवास्त्वादिभ्योऽण्। , ४।२।७६

"उवर्मान्तलक्षणस्य" इत्यादि। य उवर्णान्तास्तेभ्यः "ओरञ्" ४।२।७० इति प्राप्तस्याञोऽपवादः। शेषेभ्यश्च "बह्वचः कूपेषु" ४।२।७२ इत्यादिना प्राप्तस्य कूपलक्षण्स्य। अथाण्ग्रहणं किमर्थम्, सुबास्त्वादिभ्यो यताविहितमेवोच्येत। पुनर्वचनं यो विहितो न च प्राप्नोति तदर्तं विज्ञायते। अणेव च विहितो न प्राप्नोति; अपवादेन बाधित्वा।अथ स भविष्यीत्यत आह-- "अण्ग्रहणम्" इत्यादि। असति ह्रण्ग्रहणे "मध्येऽपवादाः पूर्वान् विधीन् बाधन्ते नोत्तरान्" (व्या।प।१०) इति नदीमतुपा सह सम्प्रसारणायां परत्वान्नदीपमतुप् स्यात्। अणो ग्रहणादणेव भवति। तस्मान्मतुपो बाधनार्थण्ग्रहणम्॥

सुवास्त्वादिभ्योऽण् १२७०, ४।२।७६

सुवास्त्वादिभ्योऽण्। अञ इति। "ओर"ञित्यस्यापवाद इत्यर्थः। सौवास्तवमिति। अणि ओर्गुणः। वार्णवमिति। वर्णोरदूरभवमित्यर्थः। ननु "ओर"ञित्येव सिद्धे पुनर्विधिसामथ्र्यादेव तदननुवृत्तौ अणि सिद्धे पुनरण्ग्रहणं व्यर्थमित्यत आह--अण्ग्रहणमिति।